Oczy nigdy się nie śmieją - wiersz

  Matko matek wszystkich dzieci
zatroskane oczy Twoje
bo nie zawsze słońce świeci
tam gdzie smutek i niedole

Gdzie gradowe suną chmury
strumieniami łzy się leją
z bólu są wznoszone mury
oczy nigdy się nie śmieją

A bruzdami poorane
młodych ludzi starcze twarze
dni podobne takie same
utrwalają kalendarze

Czas powoli tutaj płynie
nikt o szczęściu już nie marzy
w każdej porze i godzinie
tylko smutek jest na twarzy

Przybądź Matko tu z pomocą
ulecz serca cięte rany
co się jątrzą dniem i nocą
świat się stanie znów kochany

Bo gdzie szukać dziś pomocy
gdzie zabliźnić serca rany
to jest przecież w Twojej mocy
nigdzie indziej jak u Mamy