Wolność - wiersz

Wolności smak, zna tylko ptak,

Który uciec chce, choć sił mu brak.

Wciąż goni los, widząc daleki punkt,

I tylko to, przy nadziei trzyma go.

Patrzy przed siebie, nie ogląda się,

Gna po czystym niebie, za sobą gubiąc cień.

Życie za życiem, pada na ziemie,

Z bólem i krzykiem, rzucane w twarz kamienie.

Obraz ten pamięta biały ptak,

Brudną ziemie, krew,

Cierpienia tyle lat.

Skrzydła słabe już, w myśli jeden cel,

By u bramy stanął stróż, co otwiera Eden.

Marzeniem moim jest, wolności* ujrzeć znów,

Poznać dobry gest, bez nadstawiania głów.

27.06.2007

*zabieg celowy