Życia kwiat - wiersz

Niejedno pióro połamane zostało

tak wiele dłut w walce stępionych

serce malarza farby łzą się zalało

o tobie w miłości chwil szalonych

 

W ogrodzie życia kwiat uwielbiany

wonią pragnień myśli serca plączesz

łożem welon rozkoszy czule utkany

z łezką biegasz boso po majowej łące

 

Nie rozsupła niczego męska natura

ustami rozdajesz uśmiech majętny

jesteś nieopisana żywiołowa kula

z tobą u boku nie straszne są zakręty

 

Amadeusz