Magiczne miejsce
Agnieszka Krawczyk

A właściwie 4,5, ale zawsze zaokrąglam w górę. Przyjemna opowieść o majętnym ministrze, który kupuje pałacyk do renowacji i postanawia przerobić go na hotel. Barwni mieszkańcy małej wioski gdzieś na południu Polski i zabawne dialogi sprawiają, że z książką mile spędza się czas. Bardzo chętnie sięgnę po kolejne tomy serii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czy magiczne miejsca istnieją? Według autorki tak. Jest to Ida - mała miejscowość gdzieś w Bieszczadach, albo jak kto woli na końcu świata. Jej magiczność wiąże się z ludźmi, którzy tam mieszkają, współpracują, po prostu żyją. Pojawienie się Witolda Mossakowskiego - prawnika, pracownika ministerstwa, właściciela popadającego pałacu - może nasunąć pytanie: A co on robi w takiej "dziurze"? Jednak klimat tego miejsca, jego spokój, równowaga i harmonia, powodują, że i on odnajduje się w tym miejscu siebie. Polecam wszystkim, którzy jeszcze szukają swojego miejsca (nie koniecznie magicznego).

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to ciepła, pełna magii opowieść o poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi poprzeplatana tajemnicą i rozkwitającym powolnie uczuciem. Autorce w znakomity sposób udało się połączyć humor, sensację oraz romans. Nie brak również momentów smutnych, a nawet tragicznych, jest to jednak powieść optymistyczna. Liczne przygody, pomysły i ciekawostki (m.in. o perfumach, ogrodach, labiryntach, skarbach, morskich podróżach, astronomii) wplecione w fabułę są świetnym dopełnieniem.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Częstym motywem opisywanym w literaturze jest wyjazd kobiety na prowincję w trudnej sytuacji życiowej. Problemy z pracą, mężczyzną, zdrowiem albo kilka takowych w hurcie sprawia, że chcą odciąć się od wszystkiego co dotychczas je unieszczęśliwiało i najpierw się pozbierać do kupy a potem rozpocząć nowe życie. A w jakim celu na prowincję wyjechałby mężczyzna? Do lektury tej książki jakoś nie mogłam się przekonać. Kusiła mnie tematyka, zwłaszcza że na półce czeka kolejna książka autorki, jednak nie wiem czy to za sprawą okładki czy drobniejszych niż zwykle liter nie mogłam się przemóc, by zacząć. Czy treść wynagrodziła mi początkową niechęć? Witold Mossakowski jest trzydziestopięcioletnim ważnym urzędnikiem w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i właśnie finalizuje w Kopenhadze przystąpienie Polski do Unii Europejskiej. Kiedy próbuje odespać wynik pogłębiania przyjaźni polsko-słoweńskiej otrzymuje telefon, który początkowo go denerwuje, ale perspektywicznie nie zdaje sobie sprawy jak bardzo odmieni on jego życie. A kto je wywróci do góry nogami? Szkolny kolega Witolda - Marek Wilczyński, który jest prawnikiem od nieruchomości - ma dla niego niesamowitą propozycję. Otóż znalazł niebanalną ofertę: do nabycia jest stary dwór wraz z zabytkowym parkiem i setką hektarów ziemi w uroczej wsi o nazwie Ida, pośród ciszy oraz piękna gór i lasów. Niezbyt wysoka cena sprawia, że Witek kupuje posiadłość Tyczyńskich i wyrusza do dworu. Poznaje uroczą panią sołtys, miejscowych nauczycieli, poprzednią właścicielkę swojego domostwa, całą feerię barwnych mieszkańców miasteczka oraz młodą wielbicielkę Harrego Pottera. Stan dworu i parku jest kiepski, więc to remont dominuje w życiu Mossakowskiego. Jednak powieść nie jest ani odrobinę nudna. Jest bardzo zróżnicowana (ale nie męczy ilością wątków), porusza wiele tematów i myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie. Są duchy, wyrabianie perfum, astronomia, piłka nożna, wspomniany już Harry Potter, Światła Quenna, piraci i poszukiwanie skarbów. I to nie w bajkach, ale bohaterowie naprawdę zajmują się rozwiązywaniem zagadki zatopionego skarbu, posiłkując się literaturą marynistyczną. Jest też wieża bez drzwi, skrzynia sprzed lat z wywołującą łzy zawartością, próba odtworzenia pierwotnie stworzonego w parku labiryntu, są niesamowite wnętrza odrestaurowanego dworu wraz z oryginalną mozaiką na podłodze jednego z pomieszczeń. A to nie koniec niespodzianek - jeden z poprzednich właścicieli dworu był pasjonatem Świętego Graala i dzięki temu przeczytamy sporo informacji na ten temat. O swojej skrzętnie ukrywanej tajemnicy opowie też pani sołtys... I tak zwykłą powieść obyczajową śmiało określiłabym mianem książki przygodowo-sensacyjnej. Oj, dzieje się... W powieści nie brakuje również miłości a miłym zaskoczeniem dla mnie był fakt, że w tak małej miejscowości tak dużo się czyta i rozmawia o literaturze i to w każdym pokoleniu - od dzieciaków w szkole, poprzez nauczycieli aż po starszyznę. Czy Witold zadomowi się w dworze Idy? Czy duchy go nie przestraszą? Jaki ma pomysł na tak duży budynek, w którym przecież nie będzie mieszkał samotnie? Jak bardzo wpłynie na mieszkańców Idy nowy członek ich społeczności a jaki będzie wpływ ogółu na Mossakowskiego? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie już w lekturze. Ja nie zdradzę ani słowa więcej, bo fabuła jest tak ukształtowana, że zniszczyłabym poszczególne zagadki i ich rozwiązywanie. Bowiem całkowicie odwrotnie do literatury kryminalnej, na odkrycie tajemnic nie trzeba czekać do końca książki, bowiem autorka dawkuje nam je stopniowo. Niezależnie od tego, które wydanie macie okazję czytać zapewniam, że będzie tak samo zachwyceni. Bardzo podoba mi się styl autorki i jej pomysły na fabułę; jest też dużo ciekawych dialogów, dawka dobrego humoru, chwile grozy i zaskoczenia. Agnieszka Krawczyk sprawiła, że nie miałam czasu nudzić się podczas czytania i z zapartym tchem śledziłam kolejne wątki, dotyczące nie tylko Witolda, ale i sympatycznych mieszkańców Idy. Gorąco polecam Wam "Magiczne miejsce". W najbliższych planach czytelniczych mam kolejną książkę autorki, która jest drugim tomem serii Magiczne miejsce - "Dolina mgieł i róż".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Droga Tachykardio! Kiedy za oknem pogoda nie sprzyja podróżom, kiedy nie mamy ochoty na spacery po parku, powinniśmy zasiąść w swoim ulubionym fotelu i oddać się lekturze książki. Najlepiej takiej, która całkowicie oderwie nas od rzeczywistości. Która sprawi, że chociaż na chwilę uciekniemy wraz z bohaterami w ich świat. Tak właśnie było gdy czytałam powieść Agnieszki Krawczyk „Magiczne miejsce” . Wraz z Witoldem Mossakowskim przenosimy się do maleńkiej i malowniczej wioski o wdzięcznej nazwie Ida (nie wiem dlaczego, ale skojarzyła mi się ona z tytułem książki M. Musierowicz „Ida Sierpniowa”, muszę zapytać Autorki czy było to zamierzone). Witold kupuje tam zrujnowany pałac. Bo przecież „z wiekiem spada zapotrzebowanie na zysk, a rośnie na święty spokój. (jak się potem okazało to cytat z ulubionego filmu Autorki). Postanawia go wyremontować. Zaprzyjaźnia się z panią sołtys Milą, ekscentrycznymi nauczycielami Wojtkiem i Albertem, a także z właścicielką dworku. Odkrywa, że mieszkanie w takim miejscu ma swój urok. Postanawia na stałe przenieść się do Idy, a także założyć własny biznes. Agnieszka napisała książkę pełną ciepła, humoru, miłości, marzeń i o dążeniu do celu. Dodatkowo każda strona przepełniona jest zapachem perfum, które wytwarzała w swoim domku Tekla. A także śmiechem dzieci oglądających niebo przez teleskop, na wieży domu Mili. Autorka w swojej powieści pokazała, że każdy z nas powinien mieć swoje miejsce na ziemi. Miejsce w którym będziemy mogli zapuścić korzenie na starość. Główny bohater właśnie po wielu latach podróży, w końcu postanawia znaleźć swoje miejsce. Przenosi się z głośnej Warszawy do Idy, miasteczka na końcu Polski. Najbardziej przypadło mi do gustu to, że mieszkańcy tej małej mieściny na końcu Polski nałogowo czytali książki. I to nie byle jakie. Dzieciaki były zachwycone serią książek o Harrym Potterze. Do tego stopnia, że doszkuwiały się w Witoldzie podobieństw ze znanym czarodziejem. Oprócz tego, starsi bohaterowie lubowali się w książkach przygodowych, marynistycznych oraz w klasyce a konkretniej w „Moby Dick”. Dodatkowo Autorka nawiązywała do filmów z lat 80-tych między innymi kultowego „Miś” czy „Vabank”. Na okładce książki widnieje informacja od Agnieszki: „Bardzo chciałam, żeby książka budziła pozytywne emocje, była ciepła i krzepiła jak cukier.” Myślę, że udało się to Autorce bez dwóch zdań. Tachykardio, wiem, że lubisz książki z poczuciem humoru, z tajemnicą a także z pięknymi miejscami. Wiem także, że marzysz i wiesz, że te marzenia się spełnią. Jeśli znajdziesz czas koniecznie przeczytaj „Magiczne miejsce”, nie zawiedziesz się. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawie napisana zabawna historia dorosłego mężczyzny przypominającego z wyglądu Harry.ego Pottera, szukającego swojego miejsca na ziemi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Szklanka przyrody, garść postaci, garść tajemnic, troszkę magii, odrobina ziół, trochę aromatu, szczypta eliksiru miłosnego oraz szczypta pyłu gwiezdnego ...... to wszystko wymieszać i trafimy do pięknej , malowniczej miejscowości Ida, gdzieś na końcu Polski ....a dokładniej przeniesiemy się do tajemniczo brzmiącej nazwy książki "Magiczne miejsce" p. Agnieszki Krawczyk. Ten przepis wymyślony jest przeze mnie, przyśnił mi się w nocy jak przeczytałam pół powieści !!! nie mogłam go nie wykorzystać :O) "Magiczne miejsce" to historia o wysoko postawionym pracowniku MSZ - Witoldzie Mossakowskim, który kupuje zrujnowany pałac w małej miejscowości Ida, gdzieś na końcu Polski. Gdy pałac zostaje pod remontowany, postanawia tam spędzić swój zaległy urlop. Mieszkańcy okazują się niezwykle uroczymi i nieco ekscentrycznymi ludźmi, a miejscowość uroczym malowniczym miejscem z ciekawą historią , duchami i niesamowicie, niesamowitą sołtys-ową :O) Witold, zaprzyjaźnia się z mieszkańcami, staje się jednym z nich, odkrywa niezwykłe zdolności mieszkańców...postanawia .... i tu niestety musicie się pofatygować i przeczytać książkę ! Książka niezwykle pozytywna, ciepła i pełna magii. Było mi niezmiernie miło, bo poczułam się tam jakbym była wśród mieszkańców Idy. Wręcz czułam zapach ziół pani Tekli , która wytwarza perfumy, oglądała gwiazdy z dziećmi i Milą, urządzała pałac, by wreszcie uczestniczyć w święcie na cześć wiosny ..... Jednak mnie oczywiście najbardziej ujęło i ucieszyło to ,że głównym zajęciem mieszkanek jest haft i koronkarstwo!!! Fajnie się tak przenieść w inne miejsce. Bardzo podobało mi się wplatanie cytatów, powiedzeń , czy też różnych ciekawych tytułów książek. Co jest niesamowite??? nigdy wcześniej nawet o tym nie myślałam , za sprawa książki pani Agnieszki Krawczyk i małej Alinki jestem już pewna koniecznie muszę przeczytać Harrego Pottera !!!! "Magiczne miejsce" POLECAM !!!! komu? każdemu kto lubi przygody i zagadki, kto uwielbia takie niesamowite magiczne miejsca, marynistykę , bo w tej książce tego nie brak oraz osobom , które chcą się oderwać od dnia codziennego . Osobiście chętnie do książki wrócę , póki co muszę koniecznie zdobyć inną książkę autorki - "Napisz na priv

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna świetna książka pani Krawczyk. Tym razem historia prawnika, polityka, który kupuje stary dwór i przewraca swoje życie do góry nogami. Oryginalna wioska, z jeszcze bardziej dziwnymi mieszkańcami nie pozwala mu powrócić do tak zwanego "normalnego" życia. Astronomia, labirynty, duchy, dziewczynki rzucające czary.... Świetne, niecodzinne postaci, wartka akcja, przyjaźń, sąsiedzka pomoc, cudowna natura, fascynujące historie.... Warto bardzo, tym bardziej, że to pierwsza część cyklu! Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czekałam na taką lekką opowieść po serii kryminałów. Odetchnęłam przy niej , ciekawa części dalszej...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bogaty Witold kupuje podupadły pałac na wsi Ida. Tam poznaje wielu miłych ,przyjaźnie nastawionych ludzi ,a także zakochuje się. Znajduje swoje miejsce na ziemi. Witold wręcz zakochuje się w mieszkańcach małej wioski , w pięknej Mili oraz w przepięknym miejscu w którym przypadkiem się znalazł.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Magiczne miejsce" to lekka lektura w której odnalazłam spokój,ciszę i uroki małego miasteczka,które być może jest zapomniane ale ma swoje magiczne miejsce.Tym miejscem jest odrestaurowywany pałac,to zapach łąk,zapach niesamowitych perfum produkowanych w domku myśliwskim i miejsce,gdzie pojawiają się miejscowe duchy, które w momentach ważnych wydarzeń i zmian ukazywały się wybranym mieszkańcom wsi nad pałacową łąką.
Barwny styl autorki sprawia,że czytając pozwala czytelnikowi zamieszkać razem z bohaterami gdzieś na końcu świata i być szczęśliwym wśród przyjaciół.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lekturę tego cyklu powieściowego rozpoczęłam trochę na opak. Kiedy zobaczyłam w księgarni „Dolinę mgieł i róż” po prostu nie mogłam przejść obojętnie obok tak pięknie wydanej książki. Romantyczna okładka w pastelowych kolorach urzekła mnie bez reszty podobnie jak i sama historia opowiedziana przez Agnieszkę Krawczyk. Już ostrzyłam sobie pazurki na ciąg dalszy, gdy dowiedziałam się, zupełnie przypadkiem, że właśnie przeczytałam drugą część opowieści o magicznej i urokliwej Idzie położonej gdzieś na głębokiej prowincji w południowo – wschodniej Polsce. W tej sytuacji nie pozostało mi nic innego, jak tylko nadrobić zaległości i możliwie szybko sięgnąć po pierwszy tom cyklu.
 
Powrót do Idy, jej magii, atmosfery i oryginalnych bohaterów sprawił, że „Magiczne miejsce” oczarowało mnie i pochłonęło bez reszty. Z prawdziwą przyjemnością czytałam o planach remontowych Witolda Mossakowskiego i jego przyszłej wizji pałacu, który ostatecznie otrzymał wdzięczną nazwą „Pod Graalem i Różą”. Kibicowałam zaradnej i przedsiębiorczej pani burmistrz Mili Bielak w jej przedsięwzięciach, pozyskiwaniu kapitału na inwestycje we wsi oraz w rozwijającej się znajomości z Witoldem. Upajałam się zapachem perfum, które pani Tekla Tyczyńska wytrwale produkowała w swoim domku myśliwskim i zastanawiałam się co też porabiają miejscowe duchy, które w momentach ważnych wydarzeń i zmian ukazywały się wybranym mieszkańcom wsi nad pałacową łąką.
 
Pani Agnieszka Krawczyk potrafi snuć niesamowite historie z pogranicza baśni i magii. Jej bohaterowie to oryginalne osobowości, które mają swoje pasje i słabości. Liczne odniesienia do literatury klasycznej (i nie tylko) wprost zachęcają, aby sięgnąć po tę czy inną książkę. Barwny styl, sugestywny język pozwala po prostu utonąć w lekturze i zamieszkać pośród bohaterów w niewielkiej wiosce prawie na końcu świata. Proponuję zatem zrobić sobie takie jesienno-zimowe wakacje i odwiedzić magiczne miejsce zwane Idą. Lektura nie jest wymagająca, pozwoli się zrelaksować i dostarczy miłych wrażeń.
 
Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)