Aleksandr Niewierow

Aleksandr Niewierow - biografia, życie i twórczość

Rosyjski pisarz i dramaturg Aleksandr Niewierow, właśc. Aleksandr Siergiejewicz Skobielew przyszedł na świat 24 grudnia 1886 r. we wsi Nowikowka. Pochodził z rodziny chłopskiej. W roku 1906 ukończył seminarium nauczycielskie i przez kolejne dziesięć lat pracował jako nauczyciel wiejski. Po wybuchu rewolucji październikowej opowiedział się po stronie bolszewików i brał udział w tworzeniu nowych struktur władzy w Samarze. Doceniał szczególne znaczenie teatru w działalności propagandowej, pisał też dramaty agitacyjne. W latach 1920-1921 przebywał w Taszkencie, gdzie był świadkiem klęski głodu. To doświadczenie pojawiało się w Jego późniejszej twórczości. Jako pisarz zadebiutował w 1906 roku krótkim opowiadaniem „Zalali robaka”. W tym okresie jego twórczość koncentrowała się na ukazywaniu życia codziennego ludności chłopskiej. Po rewolucji bolszewickiej pisał o dramacie ludności cywilnej w okresie wojny domowej. Najbardziej wstrząsającym obrazem wojny domowej była powieść „Taszkient – miasto chleba”, przedstawiający rzeczywistość głodującego miasta oczami 12-letniego chłopca. Ostatnie lata życia spędził w Moskwie, gdzie związał się z grupą literacką „Kuźnica”. Zmarł 24 grudnia 1923 r. w Moskwie. Kalina Beluch