– Zawsze uważałam, że w relacjach międzyludzkich najważniejsza jest rozmowa, umiejętność porozumienia się. Milczenie może być interpretowane na wiele sposobów, a jasne komunikowanie potrzeb i oczekiwań ułatwia funkcjonowanie – zdradza Iwona Mejza w rozmowie wokół jej nowej powieści, „Tajemnice Malinowego Wzgórza”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Dragon.

– Wenecja jest jak czarodziejka. Stanowi odbicie tego, co każdy czuje w sobie, a to przecież doświadczenie indywidualne. To miejsce jest jak zwierciadło odbijające i potęgujące nasze nastroje, emocje, pragnienia i uczucia – mówi Jolanta Kosowska, której książka „Deja vu” ukazała się właśnie nakładem Wydawnictwa Zaczytani.

– Kiedy tracimy bliską nam osobę, pojawia się pustka. Bardzo często potrzebujemy wtedy wsparcia bliskich, nawet wtedy, kiedy nie chcemy się do tego przyznać. Samotność jest dobra do czasu, później to katorga, która ciągnie się w nieskończoność. Czasem, żeby nieco złagodzić ból, wystarczy z kimś porozmawiać, przytulić się albo nawet pomilczeć, jednak ze świadomością, że ktoś jest obok. Nie powiem, że miłość to lekarstwo na traumę, ale myśl, że mamy w kimś wsparcie, czasem naprawdę potrafi zdziałać cuda – mówi Kinga Boruczkowska, autorka powieści „Do zobaczenia jutro", która właśnie ukazała się nakładem Wydawnictwa Jaguar.

– Akcja kryminału retro może rozgrywać się w różnym czasie. Z jednej strony mamy świetny serial „Taboo”, czyli Londyn początku XIX wieku, a z drugiej polskie powieści milicyjne. Duża rozpiętość, prawda? Ja najbardziej polubiłem koniec XIX wieku, czyli moment, kiedy działał Sherlock Holmes – mówi Krzysztof Beśka w rozmowie poświęconej jego najnowszej powieści, „Zabójcza koniunkcja”.