Guy de Maupassant - twórczość
Podpisywać się pod nie napisanymi przez siebie artykułami, żyć kosztem własnych przyjaciół, przyjmować pieniądze od kochanki, przechwycić połowę cudzego spadku, uwieść żonę swojego zwierzchnika - by...czytaj dalej
Prowincjusz w Paryżu! Oto ulubiony temat pisarzy, któremu poświęcony został niejeden utwór literacki. Tym razem śledzimy losy Jerzego Duroya, zwanego Bel - Ami, który postanawia zrobić...czytaj dalej
Zbiór opowiadań jednego z najpopularniejszych i najpoczytniejszych francuskich pisarzy nurtu naturalizmu i dekadentyzmu. W zbiorze tym czytelnik może zapoznać się z mniej znanymi nowelkami i opowiadaniami autora....czytaj dalej
Zbiór opowiadań: - Baryłeczka (tłum. R. Czekańska-Heymanowa)- Dom pani Telier (tłum. A. Sowiński)- W rodzinnym gronie (tłum. A Sowiński)- Wiosenny wieczór (tłum. J. Dmochowska)- Paryska przygoda...czytaj dalej
Tom zawiera trzy utwory: "Spadek", "Naszyjnik" i tytułowy "Dom pani Tellier". W "Spadku" i w "Naszyjniku" pisarz demaskuje obłudę i nicość tzw. porządnych, obywateli, gotowych dla pieniędzy poświęcić honor...czytaj dalej
Maupassant był mistrzem w kreśleniu portretów kobiecych. "Iwetta" to opowieść pełna zmysłowego uroku, acz z bardzo gorzką pointą. Iwetta, dziewczyna wchodząca w świat, córka znanej kurtyzany, nic nie wie o...czytaj dalej
Zawiera: - Naszyjnik - W rodzinnym gronie - Włóczęga - Pchła - Diabeł...czytaj dalej
Klasyczne opowiadanie grozy - pamiętnik młodego człowieka, który skrupulatnie notuje kolejne niewytłumaczalne zjawiska towarzyszące mu w codziennych czynnościach. Maupassant pisał to opowiadanie trzykrotnie...czytaj dalej
Kobieta (...) była znana ze swej przedwczesnej tuszy, co zjednało jej przezwisko Baryłeczki. Mała, okrągła, tłuściutka, miała skórę połyskliwą i jędrną i bujne piersi sterczące pod suknią; mimo to była apetyczna i pociągająca, i taka świeża, że przyjemnie było na nią patrzeć.
Więcej
Życie to wzgórze. Dopóki na nie wchodzimy, spoglądamy na wierzchołek i czujemy się szczęśliwi; ale kiedy znajdziemy się na szczycie, spostrzegamy zbocze, po którym przyjdzie nam schodzić, i jego kres, to znaczy śmierć. Pod górę idzie się wolno, ale z góry schodzi się szybko.
Więcej