Tadeusz Boy-Żeleński

Tadeusz Boy-Żeleński - biografia, życie i twórczość

Tadeusz Boy-Żeleński zasłynął przede wszystkim jako wybitny tłumacz literatury francuskiej, wprowadzając do języka polskiego dzieła należące do światowego kanonu, m.in. Pieśń o Rolandzie, Gargantuę i Pantagruela, Próby, Fedrę, całość twórczości Moliera, cykl Komedia ludzka, W poszukiwaniu straconego czasu oraz liczne dzieła filozofów i poetów Francji. Był także autorem wierszy, piosenek kabaretowych, felietonów i książek poświęconych historii literatury.

Tadeusz Boy-Żeleński ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i przez kilka lat pracował jako lekarz, m.in. w Szpitalu św. Ludwika w Krakowie, gdzie angażował się w działalność społeczną. Równolegle prowadził intensywne życie towarzyskie, związane z krakowską bohemą artystyczną, przyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim i pisał teksty satyryczne dla kabaretu Zielony Balonik.

Tadeusz Boy-Żeleński w okresie międzywojennym był cenionym recenzentem teatralnym, kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Warszawie oraz jednym z najbardziej wpływowych krytyków swojej epoki, co przyniosło mu m.in. nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek i członkostwo w Polskiej Akademii Literatury. Jednocześnie był aktywnym publicystą o poglądach antyklerykalnych, zaangażowanym w propagowanie świadomego macierzyństwa, edukacji seksualnej i praw kobiet, współtworząc wraz z Ireną Krzywicką Poradnię Świadomego Macierzyństwa.

Tadeusz Boy-Żeleński po wybuchu II wojny światowej przebywał we Lwowie, gdzie objął kierownictwo katedry historii literatury francuskiej na Uniwersytecie Lwowskim i działał w środowisku literackim. Po zajęciu miasta przez Niemców został aresztowany i zamordowany w lipcu 1941 roku wraz z grupą lwowskich profesorów.