Zygmunt Kubiak - popularne książki: Literatura Greków i Rzymian, Mitologia Greków i Rzymian, Dzieje Greków i Rzymian, Nowy brewiarz Europejczyka, Twarde dno snu,
Zygmunt Kubiak - najnowsze książki: Literatura Greków i Rzymian, Mitologia Greków i Rzymian, Nowy brewiarz Europejczyka, Dzieje Greków i Rzymian, Twarde dno snu,
Średnia ocena książek Zygmunt Kubiak: 5.44/6
8 osób przeczytało książki autora
21 osób chce przeczytać książki autora
Zygmunt Kubiak - twórczość
"Literatura Greków i Rzymian" jest zbiorem literackiej twórczości antycznej. Zawiera dzieła Homera, Hezjoda, Heraklita, Herodota, Tukidydesa, Ajschylosa, Sofoklesa, Arystofanesa, Sokratesa, Platona...czytaj dalej
Niezwykła książka o korzeniach europejskiej kultury Mimo czterech tysięcy lat dzielących nas od starożytnej Grecji i trudnego do ogarnięcia postępu cywilizacyjnego, który się w tym czasie dokonał, zręby...czytaj dalej
Książka stanowi syntezę wielu minionych lat eseistycznego pisarstwa autora. Towarzyszy on lękom, rozpaczom i nadziejom naszej epoki. Mówi o dziedzictwie polskim, czyli europejskim. Czytelnicy znajdą w tych...czytaj dalej
Autor przedstawia kształtowanie się naszej cywilizacji w pierwszych tysiącleciach jej dziejów, od najdawniejszych wydarzeń greckich do późnych dziejów cesarstwa rzymskiego. Autor opisując te dzieje nie stroni...czytaj dalej
Niemal wszystkich poetów romantycznych Czytelnik znajdzie na kartach tej książki. (...) Dziedzictwo romantyczne jest czymś, co przeminęło jak tendencja, ale trwa w arcydziełach, które nie przemijają. Postaram...czytaj dalej
Jest więc Miasto Kawafisa zarazem Aleksandrią geograficzną, do której można i dziś się udać, i Aleksandrią historyczną, trwającą w tysiącleciach (w bezmiernej rozległości czasu, jak otaczający nas wszechświat, gdzie roziskrzają się nocą i takie gwiazdy, które dawno temu przeminęły), i Aleksandrą istniejącą poza czasem, w czymś, co jest i chwilą, i wiecznością.
Więcej
Przyroda wydaje się obojętna wobec kryteriów dobra i zła. Ale nieraz udziela pocieszeń, które są niby ręka położona na rozpalonym czole. Po każdej zimie przywodzi znowu wiosnę, wytryska dla utrudzonych stóp wędrowca rzewnymi strumieniami, rodzi owoce, w które można zanurzyć wargi, pachnie trawą i rosą, okrywa nawet groby kwiatami, otula nas, ogarnia jakby opiekuńczym ramieniem.
Więcej