Cytat Ray Bradbury Wszystko, czego pan szuka, Montag... www.granice.pl

Kiepski to przypadek. Żadnego spięcia, kryzysu, nikt nie zginął i nie ocalał. Szkoda. No cóż.

Autor: Ray Bradbury

Dobrze wiedzieć (...), że gdy my będziemy spali, czerwona wstęga nadal będzie wypływać z nicości i niknąć w górze, aż do rana.

Autor: Ray Bradbury

0

Czyż nie byłoby pięknie, gdybyśmy mogli udowadniać istnienie rzeczy posługując się samym umysłem i zawsze mieć pewność, że są tam, gdzie powinny? Chciałbym wiedzieć, jak wygląda miejsce, w którym mnie nie ma. Chciałbym być pewien.

Autor: Ray Bradbury

0

To nie są książki. Nie możesz trzymać komputera w dłoni, jak możesz to robić z książką. Komputer nie pachnie. Istnieją dwa aromaty książki. Jeśli książka jest nowa, pachnie wspaniale. Jeśli książka jest stara, pachnie jeszcze lepiej. Pachnie jak starożytny Egipt. Książka posiada zapach. Możesz trzymać ją w ręce i modlić się do niej. Możesz umieścić książkę w kieszeni i iść z nią. I pozostanie z tobą na zawsze. A komputer nie zrobi tego dla ciebie.

Autor: Ray Bradbury
Tagi: książki, komputery

0

Nie chcę dowodów fizycznych, namacalnych, które trzeba ciągać za sobą. Pragnę dowodów stale noszonych w umyśle, zawsze obecnych dotykiem, barwą, zapachem. Ale ich nie da się zdobyć. Po to by w coś uwierzyć, trzeba nosić to coś ze sobą. (...) Nienawidzę rzeczy materialnych, bo zawsze można je porzucić i tym samym przestać w nie wierzyć.

Autor: Ray Bradbury

0

Obracaj umysł człowieka tak szybko wśród wirujących rąk redaktorów, eksploatatorów, radiowców, że centryfuga odrzuca wszelką niepotrzebną, zajmującą czas myśl!

Autor: Ray Bradbury

0

[...] książki nie mówią nic! Nic, czego byś mógł uczyć innych czy w co wierzyć. Mówią one o nieistniejących ludziach, tworach wyobraźni, jeśli należą do literatury pięknej. Jeśli nie należą do tej literatury, to jeszcze gorzej: jeden profesor nazywa drugiego idiotą, jeden filozof wrzeszczy, by zagłuszyć drugiego. Wszyscy biegają w kółko strącając gwiazdy i gasząc słońce. Gdy się z nimi zadasz, jesteś stracony.

Autor: Ray Bradbury

0

Ale trzecia, o Chryste, trzecia rano! Lekarze twierdzą, że ciało pracuje wówczas na najniższych obrotach. Dusza wyłącza się. Krew krąży leniwie. Właśnie o tej porze człowiek najbardziej zbliża się do śmierci. Co prawda sen to mała śmierć, lecz trzecia nad ranem, kiedy człowiek zupełnie rozbudzony leży w łóżku, jest zupełnie jak śmierć za życia.