Do 1958 roku rozwiązano wszystkie sporne kwestie związane ze stalinizmem, antystalinizmem, rewizjonizmem i komunizmem narodowym. Od tego momentu można je było wykorzystywać jako sztuczne "zagadnienia", rzekomo powodujące podziały między różnymi przywódcami i różnymi partiami w Bloku i poza nim. Poszczególnych przywódców, bądź ich grupy (wszystkich będących oddanymi leninowcami) można było mylnie przedstawiać dla kontrastu jako "stalinowców", "dogmatyków", "twardogłowych" (...) w odróżnieniu od "pragmatyków", "rewizjonistów", "
Do 1958 roku rozwiązano wszystkie sporne kwestie związane ze stalinizmem, antystalinizmem, rewizjonizmem i komunizmem narodowym. Od tego momentu można je było wykorzystywać jako sztuczne "zagadnienia", rzekomo powodujące podziały między różnymi przywódcami i różnymi partiami w Bloku i poza nim. Poszczególnych przywódców, bądź ich grupy (wszystkich będących oddanymi leninowcami) można było mylnie przedstawiać dla kontrastu jako "stalinowców", "dogmatyków", "twardogłowych" (...) w odróżnieniu od "pragmatyków", "rewizjonistów", "