Otwieram oczy i z ulgą stwierdzam, że Profesor ciągle trwa na posterunku. A mógł przecież stać się przezroczysty jak papier ryżowy, zwinąć w rulonik i spierdolić cichaczem przez szparkę w oknie, gdy tylko zaczęłam się mądrować. Mężczyźni tacy są. Lubią ładne, lecz milczące.
Otwieram oczy i z ulgą stwierdzam, że Profesor ciągle trwa na posterunku. A mógł przecież stać się przezroczysty jak papier ryżowy, zwinąć w rulonik i spierdolić cichaczem przez szparkę w oknie, gdy tylko zaczęłam się mądrować. Mężczyźni tacy są. Lubią ładne, lecz milczące.