Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Cytat autora Maurice Blanchot
Cytat
Dajemy wiarę istnieniu zaświatów słów.
Autor:
Maurice Blanchot
0
Więcej cytatów od tego autora
Ktoś (człowiek rozjuszony) chwycił moją rękę i wbił w nią nóż. Ile krwi. Potem drżał. Ofiarował mi swoją dłoń, żebym przybił ją do stołu lub drzwi. Ponieważ zadał mi taką ranę, szalony ten człowiek wierzył, że został moim przyjacielem, swoją żonę pchał w moje ramiona; chodził za mną po ulicy krzycząc: "Jestem potępiony, jestem igraszką niemoralnego delirium, wyznaję, wyznaję". Dziwny szaleniec. Tymczasem krew kapała na mój jedyny garnitur.
Autor:
Maurice Blanchot
0
WSUWAŁ GŁOWĘ POD ŁÓŻKO, W KĄT PEŁEN KURZU, SPOCZYWAŁ W ODCHODACH NICZYM W MIEJSCU REKREACJI, GDZIE MU BYŁO LEPIEJ NIŻ W SAMYM SOBIE.
Autor:
Maurice Blanchot
0
Czy jestem egoistą? Żywię uczucia tylko do niektórych ludzi, nie lituję się nad nikim, rzadko chcę się podobać, rzadko chcę, żeby ktoś mi się podobał, a przecież jak, w stosunku do siebie prawie całkiem nieczuły, cierpię jedynie w innych i najmniejszy ich kłopot staje się dla mnie nieskończonym bólem, a przecież, jeśli trzeba poświęcam ich bez wahania, pozbawiam ich każdego szczęśliwego uczucia (zdarza się, że ich zabijam).
Autor:
Maurice Blanchot
0
Gdybym mogła stanąć przed tobą, zarazem się od ciebie odsuwając, miałabym szansę cię dosięgnąć.
Autor:
Maurice Blanchot
0
Otrząsnęli się z tego snu i znaleźli samotność tak ogromną, że gdy potwory, którymi straszono ich za życia, podeszły do nich, spojrzeli na nie obojętnie.
Autor:
Maurice Blanchot
0
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Maurice Blanchot
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy
Dajemy wiarę istnieniu zaświatów słów.