Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

-Wiesz kogo przypominamy? Dwoje szulerów. Ja wyznam Ci miłość, a ty weźmiesz mnie w ramiona. I będę się zastanawiać, dlaczego tak bardzo chcesz zostać, a Ty nadal będziesz mnie podejrzewał o wszystkie grzechy świata.

Autor: Tatiana Polakowa
0

Więcej cytatów od tego autora

-Od dawna dręczy mnie pewna rzecz...-Nagle pochylił się do mnie, wziął mnie za rękę i przyglądając się moim palcom, zapytał:-Kochałaś mnie?-Podniósł oczy i zrobiło mi się nieswojo.-Naprawdę mnie kochałaś?(...)
Autor: Tatiana Polakowa
0
Co masz na myśli? - zdumiałam się. - Rozpasanie siły nieczystej, oczywiście - wyjaśniła bez uśmiechu.
Autor: Tatiana Polakowa
0
I dobrze byłobyzdobyć gdzieś latarkę, jeśli mamy zamiar śledzić Goriemykina w nocy. - Ale gdzie ją zdobędziemy? - A, to już twój problem. - Dlaczego mój? - spytała czujnie Żeńka. - Skoro ja jestem mózgiem operacji, ty powinnaś zająć się zapleczem materiałowym - wyjaśniłam rozsądnie.
Autor: Tatiana Polakowa
0
Jednak komary najwyraźniej nie wiedziały, że specyfik miał nam zapewnić "trwałą i skuteczną ochronę", bo gryzły niemiłosiernie.
Autor: Tatiana Polakowa
0
Pomyślałam, że mam ochotę na papierosa. Kolejny rok heroicznie walczyłam z nałogiem i właściwie odniosłam sukces, jednak bywają takie chwile, że bez papierosa ani rusz. Żeńka też ma takie chwile, ale w odróżnieniu ode mnie jest na nie przygotowana, czyli powinna mieć w torebce paczkę papierosów.
Autor: Tatiana Polakowa
0
Nasi pacjenci dzielą się na dwie kategorie: jedni to ci, którzy już dawno powinni znaleźć się
Autor: Tatiana Polakowa
0
Nie wiem co mnie napadło, ale wrzasnęłam jeszcze głośniej niż Żeńka - przed nami stała istota niejasno przypominająca mężczyznę. W pozbawionej palców dłoni trzymał szklankę ze świecą, płomyk oświetlał od dołu jego twarz, porośniętą rudą szczeciną. Świdrowały nas czarne guziki oczu pod krzaczastymi brwiami. Na głowie stworzenie miało czapkę uszankę, z uszami sterczącymi na boki, pierś postaci pokrywały gęste włosy, ubrania nie było. Istota uśmiechnęła się, ukazując dwa żółte, ochydne kły, zachichotała obleśnie i oznajmiła: - No
Autor: Tatiana Polakowa
0
Znałem pewną kobietę. Ona zawsze wychodziła przez okno. W jej domu było tysiące drzwi, a ona zawsze wychodziła przez okno. Rozbijała się na śmierć, ale było jej wszystko jedno.
Autor: Tatiana Polakowa
0
- A jak tam ten twój Kołobok? - zmieniłam temat.
Autor: Tatiana Polakowa
0
Raz się spotkaliśmy i rozbiegliśmy w różne strony, jak dwie kule bilardowe. A im większa jest między nami odległość, tym trudniej cokolwiek naprawić.
Autor: Tatiana Polakowa
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Tatiana Polakowa
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy