Błękitem, granatem, nożem

Młodzieniec zrywał kwiaty w kolorze smutnych oczu, zachłysnął się tęsknotą i ponurą wspaniałością niebios. Z ust spłynął mu sznur dymu, język obrósł w popiół... Oblicze przykryto grubej folii błękitem... i ziemią. Dziewczynka w atramentowej tunice na szybach zostawiała ślady, widma martwych ptaków śpiewały. Pod łóżkiem (miała) Przygody Sindbada Żeglarza Leśmiana. Król Mirakles od tak dawna śnił sen nieustannie... Pałace, mosty, drzewa... szaty, okulary. Nagle wybuchł granat, strony pociemniały. Szyby odleciały. Żołnierz może myśleć, co chce, ale ma być posłuszny... Wojna jest już historią tak jak Quo Vadis lub Potop, synapsy do dziś mamy powiązane niewidzialnym sznurkiem i (do dziś) w imię Boże podcinamy gardła poświęconym nożem.