Mroczny stróż- Rozdział 5

Maria, wracając z sypialni Klary, przechodziła obok biblioteki, gdzie były uchylone drzwi. Jako bardzo ciekawska dziewczyna, służąca zaczęła podsłuchiwać rozmowę.
- Oszalałeś!- grzmiał chodzący dookoła siedzącego na fotelu Mirczy Luca.- Kompletnie postradałeś rozum!
- Kuzynku, uspokój się.
- Jak mam się uspokoić? Przez ciebie i ja oberwę od Vlada!
- A kto powiedział, że mój najdroższy braciszek się o tym dowie?
- Czy ty uważasz go za idiotę?
- Właściwie to tak.
- To było pytanie retoryczne. Przecież on od razu wyczuje... A poza tym, zobaczy ugryzienie.
- Nie miałem zamiaru jej gryźć.
- O proszę cię! Nawet nie próbuj mi wmówić, że byś się pohamował. Znam cię aż za dobrze.
- Masz rację. Jej krew jest zbyt dobra, bym mógł sobie odmówić tej przyjemności.
- Ty durniu! Napiłeś się jej?!
- Skaleczyła się i...
- Zamilcz!
Luca zaczął krążyć po bibliotece tak, że Maria straciła go z oczu. Po chwili drzwi się otworzyły jeszcze bardziej i przed dziewczyną stanął Książę.
- Znów podsłuchiwałaś?- spytał
- Nie!- odparła przestraszona służąca. - Ja... ja tylko przechodziłam... i zajrzałam...
- Dość tego! Ty bezczelna suko! Ile razy mam ci powtarzać, żebyś nie podsłuchiwała? Chodź tu!
Luca złapał ją za nadgarstek i wciągnął do środka zatrzaskując drzwi. Pchnął ją potem na podłogę i sięgnął po bicz wiszący za nim.
- Rozbieraj się- powiedział już spokojniej. - Ja cię nauczę dobrych manier.
Służąca zdjęła  bawełnianą koszulę i spódnicę.
- Gorset i halkę też.
Dziewczyna wykonała polecenie cała drżąc.
Oczom Mirczy ukazała się kształtna figura i duże piersi Marii. W jego oczach pojawił się błysk żądzy. Luca nie był tak zachwycony, jego umysł opanowywał teraz niepohamowany gniew.
- Na kolana- ryknął.
Służka uklęknęła i skuliła się, przyjmując pozycję embrionalną i zaczęła płakać.
Nastąpiło pierwsze uderzenie. Dziewczyna zawyła z bólu, ponieważ Książę uderzył z całą ogromną siłą, jaką posiadał. Wymierzył jeszcze 15 batów. Całe plecy Marii były poorane i zakrwawione. Na ten widok Książę rzucił bicz na podłogę i uklęknął tuż za nią. Zaczął zlizywać krew cieknącą z jej ran. Była słodka i miejscami jeszcze ciepła.
Jego silne ramię objęło ją w pasie. Dziewczyna czuła jego gorący oddech na plecach. Książę spijał jej krew zachłannie. Chciał się nią nasycić, odreagować cały stres. Nagle usłyszał ciche chrząkniecie. Był to Mircza również bardzo spragniony. Luca kiwnął przyzwalająco głową i jego kuzyn uklęknął na przeciwko nich. Jedyne, czego chciał, to wejść w nią tak głęboko, aż poczuje ciepło jej wnętrzności. Mężczyzna wziął rękę dziewczyny i wgryzł się spijając szkarłatny płyn. W głowie mu zaszumiało i zaczęło ogarniać uczucie euforii. Służka, choć wciąż na kolanach, wyprostowała się przyciągnięta przez Księcia, który całował teraz jej ramiona i szyję. Jego ręce błądziły po brzuchu i piersiach Marii. Jej ból zaczął zanikać. Przez stratę takiej ilości krwi w krótkim czasie, przestała czuć cokolwiek prócz narastającej przyjemności. Była już do tego przyzwyczajona. Luca często traktował ją jak swoją zabawkę, czasami dzieląc się nią z kuzynem. Mircza, oderwawszy się w końcu od nadgarstka dziewczyny, w pośpiechu rozpiął spodnie. Służąca odwróciła się do niego tyłem i wypięła, na co on zareagował natychmiastowo. Wszedł w nią, całym swoim ciałem napierając na klęczącą tak, że ta wpadła na Księcia. Luca trzymając ją w ramionach, uśmiechnął się szelmowsko.
- Kuzynku, uważaj trochę. Nie widzisz, że nasza Marysieńka jest słaba?- powiedział i podniósł ją, sprawiając, że rudowłosa częściowo klęczała, a częściowo siedziała na biodrach Mirczy. W tej pozycji przyjaciel miał doskonały dostęp do wszystkich miejsc erogennych Marii i przy okazji mógł raczyć się krwią wciąż wypływającą z ran na plecach. Książ