Bóg mój i przyjaciel - wiersz

Zrozumiałem On to miłość

I nie ważne to co było

Ja w tej chwili Go spotykam

Właśnie Jemu wiersz ten czytam

Zmienić mogę tylko siebie

Że potrafię jeszcze nie wiem

Jeśli uda się ta sztuka

Już nie będę musiał szukać

Znów wieczorem po modlitwie

Gdy ostatnie słowo milknie

Tak jak ćma do światła lecę

Nagle wiatr zagasił świecę

A więc dalej po omacku

Szukam Boże Twego blasku

W odpowiedzi zamiast słowa

Nasza w milczeniu rozmowa

Nieraz czuję że jest obok

Patrząc nie widzę nikogo

Czasem tylko od niechcenia

Dreszcz przechodzi zamiast cienia

Chcesz usłyszeć zamknij oczy

Teraz czujesz  On to życie

Znowu przysięgałem w nocy

By się wyprzeć Go o świcie

JW.