Linia Informacji - wiersz

Dziwny i smutny dzień to nastał
Karmiono zszarganymi słowy ludzi dworu
Powoli trującą rozsiewając plagę
Powoli niszczącą wywołując marę.

Znikąd ucieczki - tylko marzenie
Pozostaje w duszy poety - pióro
Nieistnienie
Na pochybel wyniesienie.

Czuwaj ci rzeczę.


Szklane perły na dekoltach płaczą
Plączą się sznury korali
Z nieistniejącego morza nektaru
Powoli - nieustający - tak pięknie
Pachnący.

Zimna to godzina gdzie dwór pospołu
Słowami zszarganymi raczy gości król.

I pozostaje tylko twarz umalowana
Jak maska - nie - twarz prawdziwego makijażu
Z kreskami pionowymi błękitem skreślonymi.