Symbol strachu - wiersz

Zasłonięte dłonią oko

Ukazuje tylko pół twarzy

Jak na zdrajcę przystało.

Śmiech niepohamowany, łzy płyną.

Chłopiec z blizną

Katakana biały mundur dała

I czapeczkę pirata.

Zaufania brak

Nie można "nie płakać".

Śmierć bierze górę, sierp księżyca na plecach.

Czarnowłosa sylaba

Biegnie korytarzem

Imię wykrzykując

Bliznę gdzieś zanosi.

Ratunek niepowstrzymany, pamięć uleciała.

Jak białe pióra.

Krople wciaż płyną po obliczu

By powiedzieć

Temu ufam

Co strachu symbole przyodziewa.