Aleksander Puszkin

Aleksander Puszkin - biografia, życie i twórczość

Aleksander Puszkin dorastał pod wpływem różnych członków swojej rodziny, w tym pradziadka Abrama Hannibala, który stał się ulubieńcem cara Piotra I. Ważną rolę w jego wychowaniu odegrała również niania Arina Rodionowna Jakowlewa, która przybliżyła mu świat chłopskiej tradycji.

Aleksander Puszkin uczył się w Liceum w Carskim Siole, gdzie zaczął tworzyć swoje pierwsze wiersze. Po ukończeniu szkoły dołączył do środowisk literackich w Petersburgu, a jego twórczość szybko nabrała wymiaru politycznego i krytycznego wobec władzy, co doprowadziło do zesłania na południe Rosji.

Aleksander Puszkin zasłynął poematem Rusłan i Ludmiła, a później stworzył dzieła takie jak Jeniec kaukaski, Cyganie czy tragedię Borys Godunow. Największym osiągnięciem poetyckim był poemat dygresyjny Eugeniusz Oniegin, ukazujący życie rosyjskiej szlachty. W tym okresie napisał także cykl Małe tragedie oraz baśnie wierszem.

Aleksander Puszkin w 1831 roku ożenił się z Natalią Gonczarową.W ostatnich latach życia stworzył prozę – m.in. Dubrowskiego, Damę pikową czy Córkę kapitana, a także poemat Jeździec miedziany.

Aleksander Puszkin zginął tragicznie po pojedynku z Georgesem d’Anthèsem, w którym stanął w obronie honoru swojej żony. Został pochowany w guberni pskowskiej, a pamięć o nim trwa do dziś.

Aleksander Puszkin wielokrotnie bywał tłumaczony na język polski, a jego utwory interpretowali m.in. Adam Mickiewicz, Julian Tuwim czy Jan Brzechwa. Twórczość Puszkina pozostaje jednym z filarów literatury rosyjskiej i światowej.