Melchior Wańkowicz

Melchior Wańkowicz - biografia, życie i twórczość

Melchior Wańkowicz urodził się 10 stycznia 1892 r. w Kałużycach na Mińszczyźnie, w rodzinie mieszczańskiej herbu Lis. Ukończył liceum im. Jana Zamojskiego w Warszawie.  Jeszcze jako uczeń znalazł się w więzieniu za działalność konspiracyjną. W 1909 r. założył konspiracyjne pismo "Wici" (nakład 2000 egzemplarzy) i publikował w nim pod pseudonimem Jerzy Łużyc (do tego pseudonimu będzie wracać po latach- między innymi wydał pod nim w 1940 r. książkę "Te pierwsze walki"). Podczas I wojny światowej został skazany na rozstrzelanie, lecz cudem udało mu się uniknąć egzekucji. Szczęście podczas wojennego kataklizmu znalazł także w sprawach sercowych, w 1916 r. poślubił bowiem Zofię Małagowską. Rok później wstąpił do I korpusu Polskiego w Rosji i wziął udział w wojnie polsko- bolszewickiej. W 1922 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Po rozpoczęciu II wojny światowej zdecydował się na emigrację (przebywał m.in. w Rumunii, we Włoszech i w USA). Na emigrację, ale już po wojnie, zdecydowała się jego córka Marta (los drugiej z córek Wańkowicza był tragiczny, zginęła bowiem jako sanitariuszka w powstaniu warszawskim). W latach 1943- 1946 jako korespondent wojenny brał udział w walkach o Monte Cassino. W r. 1959 wrócił do kraju. W r. 1964 został aresztowany za podpisanie "Listu 34"- oficjalnym zarzutem była współpraca z RWE. Przeciw niemu zeznawał m.in. Kazimierz Koźniewski - długoletni przyjaciel domu, były narzeczony córki. W areszcie spędził pięć tygodni. Wyrok sądu brzmiał: dwa lata więzienia. Na szczęście karę najpierw wstrzymano, a potem zawieszono.
Przez te wszystkie lata prowadził ożywioną działalność literacką. Założył też wydawnictwo "Rój".
Zmarł 10 września 1974 r. w Warszawie.

Kalina Beluch