Paweł Skrobanek

Dopiero teraz Somya zwróciła baczniejszą uwagę na otoczenie. Jej też wydały się jakieś znajome. Otaczał ich las drzew podobnych do amerykańskich sekwoi, tylko dwa razy wyższych i o bujniejszych liściach... Drzewa rosły na tyle rzadko, że mimo ogromu ich rozmiarów, co pewien czas prześwitywały promienie zachodzącej gwiazdy. Było raczej ciepło, zapewne dwadzieścia kilka stopni, a poszycie składało się w dużej mierze z mchu i zielonej trawy...

Kolejnego dnia pracy w kopalni było podobnie, choć trochę udało jej się przywyknąć do zachowania obcych. Przekazano jej informacje, że w innych miastach wszyscy wiedzą i są gotowi. Zdawała sobie sprawę, że nie maj już odwrotu. Wcześniej czy później Narranie i tak się od kogoś dowiedzą podczas sprawdzenia, ale najwyraźniej nie miało to już dla Pretendentów znaczenia. Zdawało jej się, że czują ulgę, jakby wieki ich trudu, poświęcenia i tułaczki, tak czy inaczej, miały się skończyć. Widziała, że lawiny, którą nieświadomie uruchomi