Sandor Marai

Pierwszy tom bardzo rozszerzonego wyboru dzienników Sándora Máraiego (1900–1989), jednego z najwybitniejszych dwudziestowiecznych pisarzy węgierskich. Pisanie dziennika autor „Wyznań patrycjusza”...czytaj dalej

Cztery pory roku (1938) to trzeci po Księdze ziół (1943, wyd. pol. 2003) oraz Niebie i ziemi (1942, wyd. pol. 2011) zbiór miniatur Sándora Máraiego w tłumaczeniu Feliksa Netza. Tomik podzielony jest na dwanaście...czytaj dalej

W ostatnim tomie sagi Sándora Máraiego towarzyszymy Péterowi Garrenowi w jego podróży do Berlina, gdzie jesteśmy świadkami wielkiego wiecu Hitlera. Opis i analiza tego wydarzenia są czymś wyjątkowym w literaturze...czytaj dalej

Pod koniec dziewiętnastego wieku w Brazylii, na dzikich pustkowiach, żyjący w skrajnej nędzy biedacy zebrali się pod przywództwem charyzmatycznego proroka, Antônia Doradcy, i założyli swoje Święte Miasto, Canudos...czytaj dalej

„Znieważeni” (1947) to po „Zbuntowanych”, „Zazdrosnych” i „Obcych” czwarta część cyklu Dzieło Garrenów, który Sándor Márai uważał za swoje najważniejsze dokonanie...czytaj dalej

Trzecia, po Zbuntowanych i Zazdrosnych część nieformalnej sagi rodu Garrenów Sándora Máraiego. W Obcych autor cofa się w czasie w stosunku do poprzedniej części cyklu i ukazuje, jak doszło do zajęcia miasta...czytaj dalej

W dorobku Sándora Máraiego osobne miejsce zajmują trzy zbiory miniatur: Cztery pory roku (1938), Niebo i ziemia (1942), Księga ziół (1943). W języku polskim dostępna jest ostatnia z tych książek. W oczekiwaniu...czytaj dalej

Victor Henrik Askenasi, bohater Wyspy (1934) kierowany nagłym impulsem wybiera się w podróż nad Adriatyk; w Dalmacji, w niegdyś świetnym hotelu „Argentyna” zabija kobietę zajmującą sąsiedni apartament...czytaj dalej