Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O ¯yciu
O mi³o¶ci
O kobietach
Z³e
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Cytat autora Dawid Kain
Cytat
Gry nie nauczy³y mnie ¿ycia, ale nauczy³y mnie grania i to mi wystarczy³o.
Autor:
Dawid Kain
0
Wiêcej cytatów od tego autora
Mo¿liwe, ¿e na wczorajszej imprezie, której nadal nie pamiêtam, przegi±³em nawet bardziej ni¿ jest to wyobra¿alne i zgodzi³em siê wzi±æ zastrzyk narkotyku okre¶lanego mianem Czas. I on dopiero teraz chwyci³, z takim oto dilejem, co siê trafia strasznie rzadko, ale jednak... Ale nie, nie wierzê, ¿ebym by³ a¿ do tego stopnia g³upi. Od ma³ego nas³ucha³em siê przecie¿ do¶æ opowie¶ci o idiotach, którzy przedawkowali Czas. Reperkusje bywa³y ró¿ne. Kto¶ wbi³ ig³ê w ¿y³ê, a zanim zd±¿y³ j± wyj±æ, minê³o piêædziesi±t lat i ockn±³ siê jako st
Autor:
Dawid Kain
0
Znów koszmar. I to jaki! ¯ywcem wyjêty z majaków pacjentów zamkniêtych oddzia³ów. Albo wyre¿yserowany przez jaki¶ nieludzko pokrzywiony umys³, wspomagany dragami.
Autor:
Dawid Kain
0
Nieraz s³ysza³em plotki, ¿e po ¶wiecie kr±¿± ksi±¿ki masowego ra¿enia, bêd±ce w stanie zniszczyæ ka¿dego czytelnika. Dzia³aj± jak wirusy i w gruncie swojej tre¶ci tym w³a¶nie s±: wirusami jêzyka - zara¿aj± sob± odbiorcê, nieodwo³alnie go transformuj±c.
Autor:
Dawid Kain
0
Bolê siebie, wiêc jestem.
Autor:
Dawid Kain
0
Narasta we mnie niepewno¶æ. Czy faktycznie kto¶ cisn±³ mnie w jak±¶ otch³añ? A mo¿e naprawdê lecê teraz rakiet± przez ciemno¶æ kosmosu, a to jest tylko kapsu³a, w której mia³em le¿eæ, w u¶pieniu przemierzaj±c kolejne lata ¶wietlne, kolejne kolebki nieznanych nam cywilizacji, galaktyki, gdzie rodz± siê w³a¶nie nieznane nam gatunki literackie, prozy eksperymentalne, o których nie ¶ni³o siê naszym Joyce'om i Burroughsom, poematy, jakich nie zrodzi³yby umys³y ¿adnych Rimbaudów.
Autor:
Dawid Kain
0
Nie mam pojêcia, jaki jest czas i jakie jest miejsce. Wokó³ tylko gêsta ciemno¶æ, wiêc nawet nie wiem, czy oczy mam otwarte, czy zamkniête. Wyci±gam rêce jak najdalej przed siebie. Od razu wyczuwam d³oñmi przeszkodê. Co¶ p³askiego, twardego, rozleg³ego. To mo¿e byæ ¶ciana, sufit, cokolwiek. Prawdopodobnie le¿ê. Bo czujê równomiernie roz³o¿ony nacisk na plecy i tyln± czê¶æ ud. Nic nie naciska na stopy, wiêc raczej nie stojê. Szukam telefonu, nie mam go jednak przy sobie, kto¶ zabra³. Próbujê wyci±gn±æ rêce na boki, ale nie jestem w s
Autor:
Dawid Kain
0
Teraz bardziej martwi mnie, ¿e ju¿ do¶æ dawno niczego nie czyta³em. I nie mówiê tego jako fanatyk literatury w ka¿dym jej przejawie, ale jako cz³owiek znaj±cy zagro¿enia wynikaj±ce z niedoboru liter w organizmie. Ju¿ pod nieca³ych dwóch dobach bez czytania mo¿na zauwa¿yæ u siebie oznaki krañcowego g³odu. S³ysza³em o tym wiele razy. Zaczyna siê od lekkiego niepokoju, który stopniowo nasila siê, a w dodatku zaczyna mu towarzyszyæ uczucie swêdzenia, ale nie w jakim¶ okre¶lonym miejscu, tylko gdzie¶ wewn±trz cia³a, jakby w duszy, punkci
Autor:
Dawid Kain
0
jeszcze wczoraj by³em do szpiku sob± i robi³em co¶, czego siê zawsze po sobie spodziewa³em... A teraz le¿ê w tej gigantycznej betonowej trumnie, w¶ród tkniêtego osobliwym autyzmem mot³ochu, w samym pulsuj±cym j±drze wszelkiej beznadziei i rozpaczy.
Autor:
Dawid Kain
0
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Dawid Kain
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy
Gry nie nauczy³y mnie ¿ycia, ale nauczy³y mnie grania i to mi wystarczy³o.