Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Kochać prawdziwie można tylko raz i na całe życie.

Autor: Maria Dąbrowska
0

Więcej cytatów od tego autora

Trzeba ją (miłość) nieść, a jeśli tak wypadnie, to ją dźwigać, lub ku niej wzlatać z nizin i snuć ją przez siebie, i brać w siebie razem ze wszystkim, co ją krzywi, brudzi, czy może tylko wikła.
Autor: Maria Dąbrowska
0
Około pierwszej myślę zgryziona: może to tylko ja jestem taką złą tanecznicą, której nawet koszula zawadza?Ale kłaść na człowieka jednego dnia tyle koszul, to przesada. I wzdycham komicznie: Ludzie, ludzie, gdybyście tak złym tanecznicom dali tańcować... bez koszuli?
Autor: Maria Dąbrowska
0
Mówią-myślała rozżalona- że nie trzeba dowierzać swojej miłości, bo się może okazać mrzonką. Nieprawda, to chwilom obojętności nie trzeba dowierzać. To one są złudzeniem.
Autor: Maria Dąbrowska
0
Bo gdy nas nie stać na miłość, stać nas zawsze na zazdrość.
Autor: Maria Dąbrowska
0
(..) uwielbienia i podziwu łaknie się najczęściej w okresach słabości i bezradności, gdyż aż tego potrzeba, by poczuć, że się istnieje.
Autor: Maria Dąbrowska
0
Dropio mówi o pannach z chłopakami na motocyklu: <>, to prawda, nie każda w spodniach dobrze wygląda, mnie będzie w pidżamie świetnie, jestem wciąż taka szczupła...
Autor: Maria Dąbrowska
0
Nie trzeba nadawać rzeczom znaczenia, którego nie mają.
Autor: Maria Dąbrowska
0
Kompromisy mogą zawierać tylko ci, których dusza nie zna co to kompromis. Każde warunki mogą przyjąć jedynie ci, co są niezależni od jakichkolwiek warunków.
Autor: Maria Dąbrowska
0
Czekały ją bardziej czynne przyjemności, a choć wciąż tylko czekały, już sama myśl o nich czyniła jej szarzyznę dni powszednich bardziej znośną i miłą. Gdyż poczucie, że mamy na widoku coś, co nam się zdaje życiem prawdziwym, przeobraża w cenną prawdziwość także i to, co się przedtem zdawało cieniem rzeczy.
Autor: Maria Dąbrowska
0
Szczyt gruszy, wyrastającej spośród żyta, był namaszczony słońcem, niby złotymi olejami. Na rowie pachniały słodko przytulie, w zbożu rozlegał się niekiedy przelotny szept, gdy kłosy poruszały się trącone westchnieniem powietrza. Ciepły blask przedwieczornej godziny, cisza i woń roślinności oszołomiły Agnieszkę do tego stopnia, że poczuła znikanie i rozpraszanie się samej siebie. Przenikała ją pewność, że cokolwiek wybierze, nie uniknie błędów, ale nie zminie się też z jakąś kruszyną prawdy. A prócz prawdy i błędu znajdzie jesz
Autor: Maria Dąbrowska
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Maria Dąbrowska
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy