Dlaczego warto?
REJESTRACJA
LOGOWANIE
KSIĄŻKI
Nowości
Zapowiedzi
Patronujemy
Autorzy
Cykle
Streszczenia
Wydawnictwa
FILMY
Nowości
Zapowiedzi
SERIALE
Wszystkie
Popularne
Seriale obyczajowe
Seriale tureckie
Telenowele
Seriale komediowe
Seriale kryminalne
Reality show
Programy rozrywkowe
NEWSY
Wszystkie
O tym się mówi
Filmy i seriale
Konkursy i nagrody literackie
Fragmenty książek
Promocje i wyprzedaże
Telewizja
Wydarzenia
RECENZJE
Wszystkie
Biografie, wspomnienia
Dla dzieci
Dla młodzieży
Dydaktyka
Fantasy, science fiction
Historyczne
Horror
Komiksy
Kryminał, sensacja, thriller
Kuchnia
Literatura faktu, reportaż
Literatura piękna
Medycyna i zdrowie
Obyczajowe
Pedagogika
Podróżnicze
Poezja
Popularnonaukowe
Poradniki
Przygodowe
Psychologia
Romans
Sport
Wiedza ezoteryczna
Young Adult
Zarządzanie i marketing
PUBLICYSTYKA
Wszystkie
Popularne
Wywiady
Recenzje filmów i seriali
Sylwetki twórców
Analiza
Esej
Felieton
Komentarz
Kurs pisania
Jak pisać wiersze?
Recenzje gier planszowych
Relacja
CYTATY
Wszystkie
O Życiu
O miłości
O kobietach
Złe
O ludziach
RANKING
SPOŁECZNOŚĆ
Wiersze
Opowiadania
Forum
Konkursy
Granice TV
Wymieniaj punkty na książki
Zdjęcia użytkowników
Wyzwania czytelnicze
Ranking użytkowników
BIBLIOTECZKA
granice.pl
Cytaty
Cytat autora John Banville
Cytat
Tak mało siebie samego znam, jak mógłbym uważać, że potrafię poznać kogoś innego?
Autor:
John Banville
0
Więcej cytatów od tego autora
Nigdy nie miałem osobowości, nie w tym sensie, w jakim inni ją mają, lub zdaje im się, że mają. Byłem zawsze wyróżniającym się nikim, którego bezwzględnym życzeniem było stać się niewyróżniającym się kimś.
Autor:
John Banville
0
Szybko odwróciłem wzrok, żeby oczy mnie nie zdradziły; oczy zawsze należą do kogoś innego, do szalonego lub zdesperowanego karła, który we mnie przykucnął.
Autor:
John Banville
0
Już minęło dwanaście miesięcy! Powinienem był prowadzić dziennik. Mój dziennik roku zarazy.
Autor:
John Banville
0
Piję jak człowiek niedawno owdowiały- owdowiecony? - jak człowiek o niewielkim talencie i jeszcze mniejszej ambicji, któremu wiek przyprószył skronie, jak ktoś niepewny, zagubiony, potrzebujący pociechy i krótkiej chwili wytchnienia w alkoholowym zapomnieniu. Brałbym prochy, gdybym je miał, ale nie mam i nawet nie wiem, gdzie mógłbym je zdobyć.
Autor:
John Banville
0
Noc, świat pogrążony w ciszy, jakby nikogo tu nie było, nawet mnie samego. Nie słyszę morza, które w inne dni grzmi i warczy, raz bliskie i zgrzytliwe, to znów dalekie i ciche. Nie zgadzam się na taką samotność. Dlaczego nie wracasz i mnie nie dręczysz? Przynajmniej tego bym od ciebie oczekiwał. Skąd ta cisza, dzień po dniu, noc po niekończącej się nocy? Przypomina mgłę, to twoje milczenie.(...)Przyślij tu swojego ducha. Poddaj mnie męczarniom, jeśli chcesz. Niech zagrzechoczą twoje kajdany, całuny niech spłyną po posadzkach, nie
Autor:
John Banville
0
Tak, tak właśnie wyobrażałem sobie dorosłość: babie lato, ukojenie, stan spokojnej obojętności, kiedy nic już nie zostało z dzieciństwa i jego niemal nieznośnej, surowej bezpośredniości, a wszystko, co w dzieciństwie mogło mnie intrygować, jest już rozwiązane, wszystkie tajemnice wyjaśnione, odpowiedzi udzielone, a chwile kapią jak w kroplówce, niemal niedostrzegalnie, kropla po złotej kropli, do ostatecznego, niezauważalnego niemal uspokojenia.
Autor:
John Banville
0
Nie mieć historii, żadnej dającej się przewidzieć przyszłości, jedynie regularny puls niezmiennego teraz - jakie to byłoby uczucie?
Autor:
John Banville
0
A przecież to nieobecność uobecnia.
Autor:
John Banville
0
W ten właśnie sposób - mówiłem do siebie - spędzę resztę moich dni, grzebiąc w słowach, porzuconych wersach, szczątkach pamięci, próbując odkryć, co też może się pod nimi czaić, jakby były płaskimi kamiennymi płytami, gdy tymczasem ja będę powoli zanikał.
Autor:
John Banville
0
Przeszłość bije we mnie niczym drugie serce.
Autor:
John Banville
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
John Banville
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy
Tak mało siebie samego znam, jak mógłbym uważać, że potrafię poznać kogoś innego?