Zegarmistrz

Jednocześnie zaczęli się śmiać.

- Jedźmy do domu, Lilith – Alexander podał jej rękę, pomagając wspiąć się na ławeczkę furmanki. Murarz cmoknął na konie. Po chwili zaprzęg zniknął za zakrętem uliczki, wtapiając się w ruch i gwar wstającego dnia.