Ze wszystkich roślin na świecie chciałbym być dmuchawcem - wiersz

Nie różową różą

Nie fiołkiem z fiołem

Nie kaszmirowym kasztanem

Nie ascetycznym astrem

Tylko dmuchawcem,

Dmuchawcem pragnę być.

Dmuchawcem pragnę stać się i nim już pozostać.

Unieść swe słonecznie żółte płatki 

Ku lunie sypiącej swój srebrny blask

Ciemną porą oblec się puchem delikatnym

I tylko czekać, zaczekać na wiatr

By każde jego muśnięcie

Uwolniło pierzastą chmurkę

Niezliczone prawie niedostrzegalne 

Spadochroniki

By razem z nimi przelatywać

Ponad płotem sąsiada

Drutem kolczastym

Żelazną bramą

Między więzienną kratą

Pędzącym tłumem

Kolcami jeżowców

Za ladę sklepową

Szklaną gablotę

Zimną szybę

Okna zabite na głucho

Drzwi na podwójny zamek

Czerwoną kurtynę

Wszędzie tam chcę dotrzeć

I zacząć swe promienne panowanie

Wciąż pragnę być dmuchawcem 

Ze wszystkich roślin świata

Właśnie ten puchaty kształt

Ukochałem.