Sekrety domu Bille
Agnieszka Janiszewska

Przed laty Zuzanna zaczęła pracę jako gosposia w pięknym domu na warszawskim Żoliborzu. Jej poprzedniczki nie potrafiły dogadać się ze schorowaną panią domu, Eweliną oraz jej córkami. Po śmierci żony, Julian ogłasza swoje zaręczyny z Zuzanną. Jego dorosłe już córki, Róża i Urszula, mówiąc delikatnie, nie są zachwycone tym pomysłem. Podejrzewają byłą gosposię o złe zamiary i chęć zagarnięcia majątku ich ojca dla siebie. Jednak kobieta skrywa w sercu pewną tajemnicę i ból, który dźwiga od wielu lat. Co musi się stać, aby córki pana domu i jego nowej żony uległy poprawie? Czy w ogóle istnieje taka siła?

"Sekrety domu Bille" to książki, które czyta się na raz. No może na dwa, bo zostały podzielone na osobne tomy. Nie są to opasłe tomiszcza, a lektury liczące po 200 i 300 stron. Losy bohaterów, ich motywacje, działania, wybory i historie pochłania się z prędkością światła.

Książki utrzymane są w klimacie, który łączy współczesność z takim arystokratycznym vibem. Relacje międzyludzkie, które zostały zaprezentowane przez autorkę, są jak żywcem wyjęte z prawdziwego życia. Oprócz strachu córek przed zagarnięciem majątku przez swoją macochę, odrzuceniem przez ojca, mamy tu nieszczęśliwe małżeństwo, despotyczność, oschłość względem najbliższych członków rodziny i taką usilną potrzebę podtrzymywania pamięci o zmarłej matce, o sobie, o tym, jak było kiedyś. Nieprzepracowana śmierć Eweliny stała się dla Róży i Urszuli idealną kartą przetargową w relacjach z ojcem.

Historie rodziny Bille czyta się naprawdę przyjemnie, to po prostu dobre obyczajówki, ale obawiam się, że nie zostaną w moim sercu na długo. To, co podobało mi się w nich najbardziej, to opisy przeżyć poszczególnych postaci — dzięki nim zyskałam szerszą perspektywę na wiele kwestii, z różnych punktów widzenia oraz to, że mimo niewielkiej liczby stron, losy bohaterów i opisy ich emocji zostały rozpisane w sposób niespieszny i nie odniosłam wrażenia, że autorka pędzi z akcją, byle tylko już skończyć -  a takie przypadki też znam w literaturze. 

Polubiłam te książki. Nie pokochałam ich, ale szczerze polubiłam. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 

 

Dziś opowiem Wam o kontynuacji sekretów z ulicy Potockiej.
"Sekrety Domu Bille. Tom 2" - Agnieszka Janiszewska

@wydawnictwo_zaczytani

Po śmierci ojca Róża i Urszula nawiązują pierwszy raz w życiu, nić porozumienia. Zostały same, wspólna strata, ale i chęć odkrycia sekretów z przeszłości zbliża je do siebie. Nie tylko to. Róża przez lata ignorowała macochę, Urszula była uprzejma, ale też nie pozwalała sobie na bliskość. Wszystko się zmienia, kiedy po pogrzebie dowiadują się, że macocha nie rości sobie praw do ich rodzinnego apartamentu, nie chce nic poza portretem Juliana, i gotówką, która jej pozwoli nabyć malutkie mieszkanko. Dziewczyny (w końcu!) zdają sobie sprawę, że Zuzanna naprawdę kochała ich ojca (a nie jego status i majątek), że to uczucie, które ich połączyło, było szczere i prawdziwe.
Dzięki rozmowom z Zuzanną poznają nieznane dotąd fakty z życia rodziców, a odkryte tajemnic rzucają nowe światło na ich małżeństwo.
Tak jak w pierwszym tomie, fabuła nie zaskakuje, a akcja toczy się spokojnie, ale ta historia ma swój urok. Czasem takie książki są potrzebne, mogę być fajnym przerywnikiem między innymi, bardziej burzliwymi historiami.
W tym tomie autorka zabiera nas w przeszłość i pokazuje, co się działo w ich życiu, co sprawiło, że są takie, a nie inne dziś. Trochę jakby się odnalazły brakujące puzzle i wskoczyły na właściwe miejsce. Pierwszy tom mnie nie porwał, ten był naprawdę dobry.
Przyjemna, życiowa powieść obyczajowa. Polecam!

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Marzyciele często mają rację. I to właśnie oni zmieniają świat, a nie ci, co chowają głowę w piasek".

 

 

Dom rodziny Bille to nie tylko tytułowe sekrety, które zbudowały cały klimat tej historii. To puste pokoje symbolizujące zmiany zachodzące w naszym życiu. To drugie szanse, które nie każdy ma odwagę odpowiednio wykorzystać. To także skomplikowane ludzkie relacje, których kwintesencję tak treściwie umie wyrazić słowem Agnieszka Janiszewska. 

 

Agnieszka Janiszewska ukończyła historię na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie autorka pracuje jako nauczycielka tego przedmiotu w liceum ogólnokształcącym. Zgodnie z nabytym wykształceniem, pasjonuje ją historia, lubi także podróże, w trakcie których zwiedza różnorodne zabytki. Mieszka w jednej z podwarszawskich miejscowości.

 

Mecenas Julian Bille oświadcza swoim dwóm dorosłym już córkom, że żeni się z Zuzanną, młodszą od siebie gosposią pracującą w jego domu, która od wielu lat uczestniczy w życiu rodziny. Róża i Urszula nie akceptują decyzji ojca, nie mogąc zrozumieć, dlaczego tata popełnia taki mezalians. Próbując dociec prawdy, kobiety krok po kroku odkrywają rodzinne sekrety, które rzucają nowe światło na chorobę ich zmarłej matki.

 

Już dwa pierwsze człony tytułu nowej dylogii Agnieszki Janiszewskiej zapowiadają nie lada gratkę dla miłośników powieści obyczajowych lubiących odkrywać rodzinne tajemnice zamaskowane w domach pozornie wyglądających na idealne. "Sekrety domu Bille" to bowiem dwutomowa opowieść o rodzinie ze wszelkimi jej dobrymi i złymi stronami, mająca w wielu aspektach uniwersalny charakter. Agnieszka Janiszewska kreśli portret członków familii Bille, kładąc głównie nacisk na emocje targające poszczególnymi bohaterami. Nie ucieka też od przeszłości mającej kolosalny wpływ na to, kim obecnie są oraz uwypukla często trudną relację matka-córka. Pomimo tego, że to powieść fabularnie dość kameralna to jednak w perspektywie psychologicznej i socjologicznej, niezwykle treściwa, co niewątpliwie stanowi jej atut.

 

Agnieszka Janiszewska snuje historię rodziny Bille, umiejętnie dozując czytelnikowi wiedzę, która może w końcu wyjaśnić wszelakie sekrety domu. Podczas lektury tej powieści towarzyszy więc intensywnie odczuwalne napięcie i swoisty apetyt na jak najszybsze poznanie wszystkich faktów. Warto przy tym dodać, że po zakończeniu pierwszego tomu wiadomo już coś niecoś na temat zmarłej Eweliny, wiadomo kim była Teresa Chęcińska, ale tak naprawdę, dopiero druga część przynosi odpowiedzi na najważniejsze pytania. I jak się okazuje fabuła dość mocno zaskakuje, bo tajemnic jest więcej, niż można się spodziewać. 

 

"Sekrety domu Bille" to niewątpliwie życiowa opowieść o pokręconych ludzkich losach, która wywołuje sporo przemyśleń, a to cenimy najbardziej w wartościowej literaturze obyczajowej. Jedną z takowych refleksji, która zostanie ze mną na dłużej jest pytanie, która pada pod koniec pierwszego tomu dylogii, a mianowicie: "co my właściwie możemy wiedzieć o własnych rodzicach?". Ważnym punktem do rozważań staje się także siostrzana relacja, która na przykładzie dwóch zupełnie różnych bohaterek, jakimi są Róża i Urszula, pokazuje jak trudno czasami jest się porozumieć.

 

Od lektury nowej dylogii Agnieszki Janiszewskiej nie sposób się oderwać, nie poznając wszystkich tytułowych sekretów, a gwarantuję, że jest ich naprawdę sporo. Autorka zabierając czytelnika do domu rodziny Bille pokazuje, że każdy z nas posiada swoje tajemnice, a przeszłość zawsze wraca niczym bumerang. Poznając losy Juliana, jego córek, Zuzanny i Eweliny, miałam przeświadczenie, że rodzina Bille istnieje w rzeczywistości, a to chyba najlepsza rekomendacja, jaką mogą napisać o tej powieści.

 

https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Drugi tom okazał się kontynuacją losów bohaterów książki "Sekrety domu Bille" i autorka dała w nim odpowiedź na pewne pytania, niedopowiedzenia oraz wyjaśniła sekrety, które skrywało kilkoro bohaterów książki. Przyznam szczerze, że mniej więcej w połowie pierwszego tomu domyśliłam się dlaczego rodzina Bille na pewnym etapie zerwała znajomość z Chęcińskimi oraz dosyć szybko rozgryzłam inne tajemnice.

Czy po śmierci Juliana rozpocznie się walka o spadek między jego córkami a macochą? Czy może jednak dojdzie do pojednania? Podobało mi się, to, że zarówno Róża jak i Urszula zmieniły się w stosunku do tego, jakie były w poprzednim tomie. Szkoda tylko, że dopiero po niespodziewanej śmierci ojca obie poddały się refleksji, że być może ani ojciec ani jego żona nie zasługiwali na takie potraktowanie. Tym bardziej, że w małżeństwie Urszuli też nie działo się dobrze, a ojciec wyciągał do niej pomocną dłoń zawsze gdy tego potrzebowała. Warto zastanowić się nad cytatem, który mówi, że: "Na szczęście pamięć ludzka kieruje się własnymi prawami, bo wie, kiedy wrócić i jakie zdarzenia przywołać".

Ponownie spotykamy tu Teresę Chęcińską, która odsłoni rąbka tajemnicy z przeszłości i relacji pomiędzy nią, jej mężem oraz pierwszą żoną Juliana i nim samym. Najpierw była wielka przyjaźń, a potem wszystko z różnych powodów posypało się. Niestety, było to łatwe do przewidzenia już w pierwszym tomie, o czym napisałam na wstępie.

Przez większość książki obserwujemy spotkania i zwierzenia rodzinne, jest dużo gadania a mało akcji. Dopiero w końcówce książki zaczyna się coś dziać i to od razu z takim przytupem, że dech zapiera. Przyznam szczerze, że oczekiwałam trochę więcej po tej lekturze. Nie było źle, ale chyba zabrakło trochę tempa akcji, bo rozmowy, w których bohaterowie "wałkują" cały czas te same problemy, w pewnym momencie stało się już nużące. Jedność miejsca i akcji raczej w tym przypadku nie wyszła książce na dobre. Nie mniej jednak nadal pozostaję fanką autorki i czekam na kolejne powieści, bo wiem, że Panią Agnieszkę stać na więcej i liczę na jakąś lekturę w stylu retro, gdyż te wychodzą autorce najlepiej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Część Moliki.

Dziś wpadam do Was z recenzją drugiego tomu ,,Sekrety domu Bille" Agnieszki Janiszewskiej, wydawnictwo Zaczytani.

Tak, więc jak pisałam w przypadku pierwsze tomu, zostałam ze sporą ilością pytań, na które nie miałam odpowiedzi. O tuż drugi tom powieści dał mi odpowiedzi na wszystkie pytania i zaciekawił moją ciekawość odnośnie sekretów, jakie skrywały ściany domu Bille, jak wpłynęła na ich życie przeszłość, i skrywane tajemnice.

W poprzedniej recenzji pisałam Wam, że pierwszy tom nie do końca przypadł mi do gustu, czegoś mi w nim brakowało. I gdyby to, że byłam ciekawa jakie sekrety skrywa rodzina możliwe, że bym po niego nie sięgnęła. Jednak bym popełniła błąd, ponieważ ten tom nie dość, że rozwiał moje wątpliwości to jeszcze zaciekawił moja ciekawość, to czytało mi się znacznie lepiej. W tym tomie również bardziej poznałam postać Zuzanny, której byłam bardzo ciekawa. w tej części wracamy do bohaterek w ich najgorszym momencie życia, a mianowicie żałoby po utracie ojca, męża. Autorka przedstawiła nam sporą część życia bohaterek, działo się dość sporo, a urwane w pierwszym tomie wątki powróciły i poukładały w całość całą historię jak brakujące puzzle.

Otrzymałam dość sporą dawkę emocji, które towarzyszy mi do ostatniej strony, nie zabrakło wzruszenia, smutku, żalu.

 

Książki polecałam czytać jednym ciągiem, wówczas ,,Sekrety domu Bille" bardzo zyskują w odbiorze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)