Don DeLillo - biografia, życie i twórczość
Don DeLillo urodził się w Nowym Jorku i dorastał w katolickiej rodzinie włoskiego pochodzenia w dzielnicy Bronx, gdzie w dzieciństwie mówiło się jednocześnie po angielsku i włosku. W młodości dużo czasu spędzał na ulicy.
Don DeLillo jako nastolatek nie myślał o pisaniu, dopóki praca parkingowego nie dała mu wielu godzin na czytanie. Inspirował się Joycem, Faulknerem, i Hemingwayem. Wskazywał również na wpływ jazzu oraz kina europejskiego i azjatyckiego lat 60., które ukształtowały jego sposób patrzenia na świat oraz pisarstwo.
Don DeLillo studiował komunikację na Fordham University, a po ukończeniu nauki pracował jako copywriter w agencji Ogilvy & Mather, gdzie tworzył reklamy prasowe. W 1960 roku opublikował pierwsze opowiadanie, a sześć lat później rozpoczął pracę nad debiutancką powieścią. Twierdził, że porzucił pracę nie po to, by pisać, ale dlatego, że nie chciał już pracować.
Don DeLillo w latach 70. wydał sześć powieści, w tym Americana, Mecz o wszystko, Great Jones Street, a także wymagającą i szczególnie dla niego ważną Gwiazdę Ratnera. Pisał szybko, mieszkając skromnie i odcinając się od ówczesnych mód. Pod koniec dekady stworzył powieści Gracze i Pies łańcuchowy, a rok 1978 przyniósł mu stypendium Guggenheima, które umożliwiło podróż na Bliski Wschód.
Don DeLillo w latach 80. pracował nad powieściami powstającymi również w Grecji, m.in. Nazwy. Prawdziwy rozgłos zdobył jednak dopiero dzięki powieści Biały szum. Następnie opublikował Librę, co poprzedziły wieloletnie badania dotyczące zamachu na Kennedy’ego. W późniejszych wypowiedziach podkreślał, że rolą pisarza jest sprzeciw wobec władzy i systemowych nacisków.
Don DeLillo w latach 90. wydał Mao II, a następnie rozpoczął pracę nad Podziemiami, epicką powieścią o zimnej wojnie i współczesnej Ameryce. Książka zdobyła szerokie uznanie, liczne nominacje i nagrody oraz status jednego z najważniejszych amerykańskich utworów końca XX wieku.
Don DeLillo w kolejnych latach zwrócił się ku krótszym, bardziej oszczędnym powieściom. Jego archiwum trafiło do Harry Ransom Center, gdzie zgromadzono ponad sto dwadzieścia pięć pudeł jego materiałów, w tym listy i rękopisy.
Don DeLillo w 2010 roku opublikował Punkt Omega, a następnie zbiór Anioł Esmeralda. Otrzymał m.in. Carl Sandburg Literary Award, a później Medal for Distinguished Contribution to American Letters. W 2016 roku ukazała się powieść Zero K, a w 2020 Cisza. Jego utwory doczekały się ekranizacji, adaptacji teatralnych oraz licznych odniesień w kulturze popularnej.
Don DeLillo mieszka w okolicach Nowego Jorku wraz z żoną Barbarą Bennett. Wciąż pisze.
Źródło: fot. Autorstwa Thousand Robots Thousandrobots (talk). - File:Don_delillo_nyc_02.jpg, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=52825272
Ogromna ambicja. Pogarda. Mógłbym długo ciągnąć tę listę. Mógłbym wymieniać pragnienia, ludzi. Źle traktuj jednych, ignoruj innych, jeszcze innych prześladuj. Samototalność. Brak skrupułów. To są twoje silne strony - rzekł smutnym głosem, bez cienia ironii.
Więcej