Igła wbija się w krzyczące z bólu ciało. Ono wiotczeje posłusznie i tylko ogarnięty paniką umysł wciąż błaga o możliwościach ucieczki. Ale ucieczki nie ma. Szara Śmierć chichocze cicho, patrząc z triumfem, jak duszobójcy kładą mnie na łóżku. Słabą i bezwolną.
Igła wbija się w krzyczące z bólu ciało. Ono wiotczeje posłusznie i tylko ogarnięty paniką umysł wciąż błaga o możliwościach ucieczki. Ale ucieczki nie ma. Szara Śmierć chichocze cicho, patrząc z triumfem, jak duszobójcy kładą mnie na łóżku. Słabą i bezwolną.