Flavia w świecie Luny cz1

– Jest Twój. – Syknął Szatan.

*Claymore – rodzaj miecza.

Pozostałe demony wraz z nim rozpłynęły się w powietrzu. Mika wyskoczyła w górę, w stronę opadającego Anioła. Próbowała ciąć go w szyję jednak Sarath się zasłonił, po tym spotkaniu Anioł zatoczył koło i wyruszył w stronę Miki. Demonica nawet nie zdążyła się obejrzeć, kiedy Sarath wyciął jej głęboką ranę po grzbiecie. Opadła z hukiem na ziemię. Kilka metrów dalej wylądował Sarath.

– I co teraz powiesz? – zapytał.

Mika spojrzała się w jego stronę.

– Haze nemesis! – wykrzyczała.

Sarath osunął się martwy. Księżyc na moment zjaśniał, po czym zniknął w nowiu. Mika podeszła do ciała Saratha. Na czole Anioła wypaliła symbol Zakonu 14.

W Kilat zaczął się nowy dzień. Blake przybył do Racheli, by wspólnie pomogli Flavii przenieść się do pałacu. Rachela była wyraźnie przejęta wszystkim, jednak pozostałe Anioły ją skutecznie uspokajały. Zapomniała nawet podlać swoich kwiatów. W milczeniu wyruszyła cała trójka. Lecieli spokojnie, nikt nie odezwał się przez cała drogę. Flavia rozmyślała nad tym jak wszystko będzie wyglądać, zaczęła rozumieć, że jest jeszcze zbyt nie dojrzała na bycie Królową. Rachela myślała prawie o tym samym, zastanawiała się czy Flavia da radę. Blake rozmyślał nad dziwnym uczuciem, które przeszło przez jego ciało, czuł zdenerwowanie jakby zaraz miało się coś wydarzyć. Postanowił, że opowie o tym Sarathowi. Cała trójka wylądowała, Flavia przypomniała sobie jak wczoraj wyzywała tu Blake'a, zawstydziła się. – Jakie to było dziecinne – pomyślała w duchu. Rachela zaczęła zastanawiać się dlaczego król jeszcze nie wychodzi, Blake postanowił to sprawdzić i wszedł do środka.