Que debemos pasar tiempo juntos. Tom I. Rozdział 23

Autor: Pilar
Czy podobał Ci się to opowiadanie? 0

                - To był pierwszy pocałunek od...

                - Wiem kochanie, ale nie było mi łatwo. Czułam się pusta i bałam się, że już nie chcesz mnie takiej...

                - Co ty mówisz? To nie była twoja wina. A w ogóle, jakiej? Będę cię kochał zawsze i bez względu na wszystko, zrozumiano?

                - Tak jest. Poprosiłam żeby Gabriel został naszym świadkiem.

                - I, co? Zgodził się?

                - Nie. Wyjeżdża z Anitą i nie będzie go przez pewien czas. Może poprosimy Hipa?

                - Jeśli i ty chcesz to ja nie mam nic przeciwko. A kto będzie druhną?

                - Nie wiem. Nie mam odpowiednich do tego znajomych, a ty?

                - Ja też.

                - Wiem! Może znajoma Hipa się zgodzi? Wygląda na miłą.

                - Jesteś wspaniała! A co z datą?

                - Może dziewiątego maja?

                - W moje urodziny?

                - Czemu nie? To w końcu sobota i będziemy mieli czas żeby wszystko przygotować.

                - Dobrze. Kiedy porozmawiamy z Hipem i...?

                - Może od razu miejmy to za sobą?

Bez namysłu poszliśmy do jej sali. Zastaliśmy ich podczas pocałunku, ale nie mieli nam tego za złe.

                - Mam nadzieję, że nie przeszkodziliśmy - rzekłam.

                - Nie - oświadczył, Hip. – Czemu zawdzięczamy waszą wizytę?

                - Chcieliśmy was prosić żebyście zostali...

                - Świadkami na naszym ślubie - dokończył za mnie Kacper.

                - Co za zaszczyt. Mi będzie bardzo miło. A ty, Agatko zgadzasz się?

Najpopularniejsze opowiadania

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Forum - opowiadania
Reklamy
O autorze
Pilar
Użytkownik - Pilar

O sobie samym: Jestem kim jestem, nie zmienię się, nie chcę, choć już rozumiem dziś coraz więcej, uczę się żyć tak, by dać sobie szczęście, by widząc całe zło tu czuć się bezpiecznie.... Potrafię mieć słabość do ludzi, którzy mnie prawdziwą poznali, pokazali siebie, przy sobie zatrzymali. Potrafię zmienić zwykły czas w tą jedną chwilę, zatrzymać ją, zapomnieć o wszystkim na chwilę. Potrafię wybaczyć, ale nie zapominam...
Ostatnio widziany: 2017-05-21 19:51:23