Ksawery Pruszyński

Ksawery Pruszyński - biografia, życie i twórczość

Ksawery Pruszyński urodził się 4 grudnia 1907 r. Był publicystą, pisarzem z zakresu literatury faktu oraz dyplomatą. W 1927 r. ukończył gimnazjum jezuitów w Chyrowie. Następnie rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów wstąpił do organizacji "Myśl mocarstwowa". W związanych z tą organizacją pismach: "Dzień akademicki" i "Civitas Academica" publikował swoje pierwsze artykuły. Jako specjalizację studiów wybrał niemieckie prawo średniowiecza, z którego wykłady prowadził prof. Stanisław Estreicher. U tegoż profesora został w 1929 r. zastępcą asystenta. Związał się też z redakcją krakowskiego czasopisma "Czas" - początkowo jako korektor, później autor przeglądów prasy zagranicznej, a od 1930 r.- autor reportaży (pierwszą jego podróżą zagraniczną w tym celu były Węgry). W 1932 r. opublikował reportaże z Gdańska zawierające trafne, jak się okazało, przewidywania przeszłości.

Poglądy miał wyraźnie lewicowe. W latach trzydziestych publikował w czasopiśmie redagowanym przez Jerzego Giedroycia "Bunt Młodych". Należał też do środowiska młodych konserwatystów- piłsudczyków związanych z owym pismem.

W latach 1936- 1939 mieszkał w Hiszpanii (nie odstraszyła go panująca tam wojna domowa). Podczas wojny znalazł się na emigracji w Londynie. Po wojnie wrócił do Polski i rozpoczął działalność w służbie dyplomatycznej. Wracając z placówki zginął na terenie RFN w wypadku samochodowym (szczegóły do dziś są niewyjaśnione) 13 czerwca 1950 r.

Kalina Beluch

Ksawery Pruszyński - bibliografia

1932 Sarajewo 1914
1933 Szanghaj 1938, Gdańsk 1932, Palestyna po raz trzeci
1937 Podróż po Polsce
1939 W czerwonej Hiszpanii
1941 Droga wiodła przez Narwik
1941 Księga ponurych niedopowiedzeń
1941 1000 mil od prawdy
1944 Ruski rok
1946 Trzynaście opowieści
1948 Karabela z meschedu
1966 Wybór pism publicystycznych
1983 Trębacz z Samarkandy