Jerzy Pytlakowski

Data urodzenia: 1916-03-28
Data śmierci: 1988-07-31

1946 Powstanie mokotowskie 1946 Wielki cień 1948 Olimpijczyk 1948 Fundamenty 1949 Życie przed śmiercią 1951 Listy 1951 W Wysocicach pod Miechowem 1952 Listy z MDM 1952 Młodość naszego wieku. Opowiadanie o F. Dzierżyńskim 1952 Nowe czasy 1952 Pożegnanie z Fernandem Garimaux i inne opowiadania francuskie 1953 Droga Piotra Czajki 1955 Lato w Ornuży 1956 Wierność 1957 Rozprawa się zaczyna 1957 Opowiadania różne 1963 Martwe klawisze 1963 Humoreski sentymentymentalne 1966 Upalne nocne godziny, czyli Champs Elysées de Varsovie 1972 Zeznanie 1977 Opowiastki na zadany temat 1981 Martwe klawisze II

Jerzy Pytlakowski - biografia, życie i twórczość

Pisarz i dziennikarz radiowy Jerzy Pytlakowski przyszedł na świat 28 marca 1916 r. w Warszawie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie, następnie do X Liceum im. Henryka Sienkiewicza we Lwowie, wreszcie do Humanistycznego Gimnazjum Państwowego w Zakopanem, gdzie w 1934 r. zdał maturę. W tymże roku rozpoczął studia prawnicze na UW, był również w latach 1934-36 uczniem Konserwatorium Muzycznego w Warszawie w klasie skrzypiec. Od 1936 r. działał w lewicowych organizacjach; był członkiem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej, Sekcji Akademickiej PPS, Sekcji Młodych przy Związku Zawodowym Pracowników Umysłowych. Publikował na łamach prasy PPS-owskiej, w 1938 r. zaliczył debiut literacki - w lwowskim dwutygodniku "Sygnały" (nr 38) ogłosił wiersz „Na pogrzeb Adama Struga”. Większą część okupacji hitlerowskiej spędził w Warszawie. Utrzymywał się z prac doraźnych, działając jednocześnie w konspiracji, początkowo lewicowej (Socjalistyczna Organizacja Bojowa, Robotnicza Partia Polskich Socjalistów), potem AK-owskiej. Kontynuował naukę w ramach tajnego nauczania, uzyskując w 1943 na konspiracyjnym uniwersytecie magisterium prawa. W 1942 pół roku spędził w więzieniu na Pawiaku. Jako żołnierz AK walczył w powstaniu warszawskim. Po upadku powstania został wywieziony na roboty do Niemiec. Powrócił do Warszawy w maju 1945 r. Po wojnie podjął pracę w Polskim Radiu. Przez pewien czas kierował działem reportażu rozgłośni warszawskiej, potem był związany z redakcją audycji literackich. W 1945 r. debiutował też jako prozaik. Od 1945 r. należał do PPR, od 1948 do 1981 do PZPR. Lata 1949-50 spędził w Paryżu jako korespondent Polskiego Radia i redaktor naczelny tygodnika "Polska i Świat". Po powrocie do kraju kontynuował pracę w radiu, zajmując się publicystyką kulturalną. Współtworzył i prowadził m.in. audycje Najciekawsze wydarzenia kulturalne ostatnich tygodni, Lektury, lektury, Zwierzenia wieczorne, Słowo i dźwięk, Licytacja piękności, Przegląd wydarzeń kulturalnych za granicą, liczne wywiady z ludźmi kultury, dyskusje literackie. Pracował w Polskim Radiu do1975. W 1969 r. został wyróżniony Złotym Mikrofonem, otrzymał też kilka nagród Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji oraz odznakę honorową tego komitetu. Od 1947 r. należał do ZLP (początkowo pod nazwą Związek Zawodowy Literatów Polskich), w latach 1957-59 był członkiem Zarządu Głównego, brał też udział w pracach komisji gospodarczej. Od 1983 r. był członkiem nowego Związku Literatów Polskich. Prywatnie był żonaty, miał dwoje dzieci. Interesował się muzyką, był również aktywnym sportowcem (taternictwo, szachy). Zmarł 31 lipca 1988 r. w Warszawie, tamże został pochowany. Kalina Beluch


Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Jerzy_Pytlakowski

Jerzy Pytlakowski - twórczość

Niestety nie znaleźliśmy wyniów pasujących do podanych kryteriów wyszukiwania

Reklamy