Saul Bellow

Saul Bellow - biografia, życie i twórczość

Amerykański pisarz, laureat Nagrody Nobla Saul Bellow przyszedł na świat 10 czerwca 1915 r. w Lachine, w rodzinie żydowskich imigrantów z Sankt Petersburga. Jako młody chłopiec otrzymał wykształcenie talmudyczne, ale nie poprzestał na tym – jako samouk, czytając klasykę, nauczył się czterech języków. Za swe rodzinne miasto uznał nie miejsce urodzenia, ale Chicago, gdzie rodzina przeprowadziła się, gdy przyszły pisarz miał 9 lat. W tym mieście założył z kolegami w szkole średniej kółko literackie, tam też początkowo uczęszczał na uniwersytet. Szybko jednak przeniósł się do Northwestern Uniwersity, gdzie studiował antropologię i socjologię. Przez krótki czas pracował na Uniwersytecie Stanu Wisconsin, lecz szybko wrócił do Chicago i rozpoczął pracę pisarską. Godził ją z zatrudnieniem na trzech etatach jednocześnie – był urzędnikiem, wykładowcą i jednym z redaktorów słynnej Encyklopedii Britannica. Podczas II wojny światowej Bellow służył w piechocie morskiej. W 1944 zadebiutował powieścią psychologiczną w formie dzienników „Stan zawieszenia”. W latach 1946-48 wykładał na Uniwersytecie Stanowym Minnesoty i wydał powieść „Ofiara”, za którą otrzymał stypendium Guggenheima. Pozwoliło Mu to przebywać w latach 1948-49 w Paryżu i w Rzymie. Tam pracował nad nową powieścią. Były to „Przypadki Augie Marcha” (1953), uznane za książkę roku w USA. Trzykrotnie dostał nagrodę National Book Award. W 1975 r. dostał też Nagrodę Pulitzera. W 1976 r. został honorowym członkiem Towarzystwa Neila Gunna (w Szkocji). Ten sam rok przyniósł Mu też Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Zmarł 5 kwietnia 2005 r. w Brooklinie. Kalina Beluch