Teofil Syga
(1903-11-18)
- (1983-07-12)
1946 Warszawa
1955 Maria Szymanowska i jej czasy
1956 Te księgi proste: dzieje pierwszych polskich wydań książek Mickiewicza
1957 Pana Adama dzień powszedni
1957 Woda z Niemna
1959 Słowackiego droga do społeczeństwa
1962 Pamiętniki J. U. Niemcewicza
1963 Prorok smutnej pamięci
Teofil Syga - biografia, życie i twórczość
Dziennikarz, pisarz i literaturoznawca Teofil Syga przyszedł na świat 18 listopada 1903 r. w Warszawie. W 1920 r. ochotniczo zgłosił się do wojska i walczył w wojnie polsko- bolszewickiej. Z wojska wrócił w randze podporucznika. Studiował w Wyższej Szkole Dziennikarskiej, a następnie pracował jako recenzent teatralny w kilku czasopismach warszawskich i poznańskich. Należał do zarządu Syndykatu Dziennika Warszawskiego, a w połowie lat 30. został redaktorem naczelnym tygodnika „Kino”. Współpracował również z „Merkuriuszem Polskim Ordynaryjnym”. Po wybuchu II wojny światowej związał się z działającymi z ramienia Delegatury Rządu na Kraj redakcjami „Rzeczypospolitej Polskiej” i „Dnia Warszawy” (pisał pod pseudonimami Credo i Grudzień. Po 1945 był członkiem dziennika „Gazeta Ludowa” wydawanego przez PSL. Od 1947 aresztowany za sympatyzowanie z frakcją Stanisława Mikołajczyka i więziony w Rawiczu. Od lat 50. współpracował z czasopismami „Świat” i „Stolica”, gdzie publikował felietony varsavianistyczne. Był wybitnym znawcą życia i twórczości Mickiewicza, na ten temat pozostawił wiele artykułów, felietonów i publikacji. Specjalizował się też w kolekcjonowaniu XIX wiecznych pamiętników.
Zmarł 12 lipca 1983 r. w Warszawie.
Kalina Beluch
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Teofil_Syga
Niestety nie znaleźliśmy wyniów pasujących do podanych kryteriów wyszukiwania