Zbigniew Uniłowski

Zbigniew Uniłowski - biografia, życie i twórczość

Zbigniew Uniłowski przyszedł na świat 1 maja 1909 r. w Warszawie. Pochodził ze zdeklasowanej rodziny drobnomieszczańskiej. Jako kilkunastoletni chłopiec stracił obu rodziców (wkrótce po śmierci matki ojciec popełnił samobójstwo). Musiał więc zrezygnować z nauki w gimnazjum i pracować zarobkowo, by wspomóc materialnie rodzinę. Imał się różnych prac. Był między innymi pomocnikiem murarskim, roznosicielem paczek u krawca, pikolakiem w warszawskiej restauracji "Astoria". W tym ostatnim miejscu pracy poznał Karola Szymanowskiego, który umożliwił mu dalsze samokształcenie oraz wprowadził do literackiego świata, gdzie miał sporo znajomości. Od 1929 r. Uniłowski był członkiem grupy poetyckiej "Kwadryga". Jej środowisko przedstawił w skandalizującej powieści "Wspólny pokój".
Gdy już miał ugruntowaną pozycję w świecie literatury, wyjechał dzięki stypendium Ministra Spraw Zagranicznych do Brazylii, gdzie zapoznawał się z życiem tamtejszej Polonii. Dzięki tej wyprawie powstały dwa dzienniki reportażowe: "Żyto w dżungli" oraz "Pamiętnik morski". Musiał jednak wrócić przedwcześnie, ponieważ jego opowiadanie "Dzień rekruta" wywołało skandal (uznano je bowiem w kręgach wojskowych za atak na armię).
Po powrocie do Warszawy rozpoczął pracę nad powieścią autobiograficzną "Dwadzieścia lat życia". Dzieła tego jednak nie ukończył, zmarł bowiem na zapalenie opon mózgowych 12 listopada 1937 r, mając zaledwie 28 lat.

Kalina Beluch