Ludzkość cierpi na kompleks pozostawiania znaku. Znaku będącego świadectwem istnienia człowieka, w określonej, bo ograniczonej czasem rzeczywistości. Koniecznie chcemy zrobić coś, choć do końca nie wiadomo co, by uchronić siebie od zapomnienia, od całkowitego odejścia w chwili zgonu.
Ludzkość cierpi na kompleks pozostawiania znaku. Znaku będącego świadectwem istnienia człowieka, w określonej, bo ograniczonej czasem rzeczywistości. Koniecznie chcemy zrobić coś, choć do końca nie wiadomo co, by uchronić siebie od zapomnienia, od całkowitego odejścia w chwili zgonu.