Stałam w progu. Na marginesie pokoju. Na marginesie ich życia. Jak nieproszony gość, który przez dziurkę od klucza podgląda świat i życie, w którym nie uczestniczy, i w którym nie widzi miejsca dla siebie.
Słowa to dziwne stworzenia, zawsze trzeba z nimi bardzo uważać, bo istnieje ryzyko, że wymkną się nam, że nabiorą niewłaściwych znaczeń. Pisząc, moge przynajmniej próbować je okiełznać i zmusic, żeby przekazały to, co chcę.
Stałam w progu. Na marginesie pokoju. Na marginesie ich życia. Jak nieproszony gość, który przez dziurkę od klucza podgląda świat i życie, w którym nie uczestniczy, i w którym nie widzi miejsca dla siebie.