Baśnie litewskie
Imelda Vedrickaitė

Książka miała być perełką w mojej biblioteczce. Owszem, czyta się fajnie ze względu na jezyk i dialogi. Przewijają się historie opowiadane kiedyś przez moją babcię - o cwanej lisicy, o wilku który ogonem łowił ryby w przeręblu. Przywar z tradycyjnych bajek też tu nie brakuje. Cecha charakterystyczna to często zjadajace się nawzajem, nawet rozszarpujące zwierzęta. Czytając dziecku wprowadzałam pewne zmiany. I niby ok, tylko brak mi morału. Nie chodzi o to ostatnie zdanie, tylko kończę opowieść i nic z niej nie wynika. Oczywiście mogę się doszukiwać znaczeń itp ale nie tego oczekuje sięgając po tego typu książkę. Czuje niedosyt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)