Grzeczne dziewczynki kończą z nadwagą
Karen R. Koenig

Jesteś gruba i uważasz to za jeden ze swoich największych kompleksów, którego nie potrafisz zwalczyć? Koening R. Karen pewnie zadałaby Ci pytanie: Jaka jest zatem Twoja największa zaleta? Jesteś miła? Witamy zatem na terapii ludzi obrzydliwie miłych! Dzięki stereotypowemu wychowaniu przyszło nam żyć w społeczeństwie pełnym "miłych" dziewczynek i "łobuzujących" chłopców. Od najmłodszych lat dziewczynki są pouczane, że dzięki byciu miłą mogą w życiu wiele osiągnąć. Książka "Grzeczne dziewczynki kończą z nadwagą" jest niczym przebudzenie z tego niekończącego się koszmaru. Książka była dla mnie niebywałym zaskoczeniem. Autorka daje nam do zrozumienia, że nasze problemy żywieniowe wynikają, nie tylko z tego, że pomimo uczucia przejedzenia, nie potrafimy odmówić babci zjedzenia przygotowanego przez nią domowego obiadku. Nasz problem z jedzeniem wynika z tego, że podczas tłumienia negatywnych emocji i nadmiernego kontrolowania swojego zachowania, traktujemy jedzenie jako jedynego i prawdziwego przyjaciela. Nie możemy polegać na swoich "realnych" znajomych, gdyż nie jesteśmy z nimi całkiem szczere. "Miłe dziewczynki" okłamują nawet same siebie. Autorka pomaga nam zwalczyć problem nadwagi z jego psychologicznej strony. Mówi nam: Zamiast nieustannie podnosić poprzeczkę, która i tak już została przez was ustawiona za wysoko, zamiast nieustannie się kontrolować i planować swoje działania, a następnie nienawidzić samą siebie za to co się nie powiodło, zacznijcie żyć własnym życie i nie pozwólcie się wykorzystywać innym. Miejcie czas dla siebie i pozwólcie sobie na odrobinę szczerości. Nie tłumcie swoich emocji. "Nie musisz być zawsze gruba i miła"!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na dłuższą metę nudna lektura. Autorka próbuje przemycić między wierszami teorię gender. Co ciekawe wydano tę ksiażkę w 2010roku, czyżby to od niej zaczął sie ten szał z gender? Właściwie to autorka sama sobie zaprzecza, twierdzi, że kobiety obżeraja się, ponieważ za bardzo latają koło innych. Ale gdyby tak było, to przecież nie miałyby czasu jeść! Zbyt zajęta to przecież brak czasu na opychanie się!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)