Mroczne serce. Przeznaczeni
Lee Monroe

Książkę czyta się niezwykle przyjemnie. Wprawdzie niemal od razu wiadomo, kto jest kim i w jaki sposób poszczególni bohaterowie są ze sobą powiązani, ale nie wpływa to drastycznie na spadek przyjemności z czytania. Główną zaletą powieści są niewątpliwie bohaterowie. Zostali nakreśleni dosyć szczegółowo i sprawiają wrażenie żywych i autentycznych. W swoim zachowaniu i sposobie bycia są naturalni. Nic, co robią czy mówią nie jest wymuszone. Główna bohaterka, Jane, jest samotną, zamkniętą w sobie indywidualistką. Czytelnik może się z nią łatwo utożsamić - jest wrażliwa, często spędza czas na rozmyślaniach, ma za sobą przykre doświadczenia. Gdy poznaje Lukę i Evana, u których wzbudza zainteresowanie, nie zmienia się nagle w atrakcyjną, pewną siebie dziewczynę. Nadal pozostaje nieufna i zdystansowana. Do mocnych stron powieści można zaliczyć także naturalny i spokojny rozwój wzajemnych uczuć i relacji pomiędzy bohaterami - najpierw się poznają, potem zaprzyjaźniają, a w końcu odkrywają, że są w sobie zakochani. Nie jest to książka, w której akcja biegnie jak szalona, a bohaterowie przeżywają gwałtowne uniesienia. Niestety, od strony technicznej książka ogromnie rozczarowuje. W tekście występuje mnóstwo błędów. Mam tu na myśli "zjedzone" litery, niepoprawne końcówki w odmienianych czasownikach i przymiotnikach, dziwny szyk w zdaniach, źle wstawione przecinki i kropki itp. Zabrakło mi też w powieści dokładniejszego opisu Nissilum, świata, w którym żyje Luka, oraz jego barwnych mieszkańców. Wyraźnie widać, że przestrzeń jest w tej książce jedynie tłem dla akcji, mało istotnym elementem i pretekstem, by skonstruować poszczególnych bohaterów w taki, a nie inny sposób. Mimo to uważam, że książkę warto przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jane Jonas jest wyrzutkiem społecznym i jednocześnie główną bohaterką książki. Od paru lat uczy się w domu pod nadzorem mamy, nie ma przyjaciół i mieszka z rodzicami i siostrą, żyjąc niezmiennym, monotonnym rytmem. Wiemy, że w jej przeszłości miała miejsce przykra sytuacja, lecz pierwszoosobowa narracja ukrywa przyczynę. Akcja książki rozpoczyna się w momencie, gdy Jane kończy szesnaście lat. Ma wtedy miejsce dziwny sen, w którym czuje się, jakby to była rzeczywistość. Dziewczyna lunatykuje. Spotyka nawet pewnego chłopaka, w którego obecności czuje się swobodnie i swojsko, zna nawet jego imię - Luka - , choć nie wie skąd. Skonsternowana, budzi się. Ale to nie koniec niespodzianek. Zapoznaje się także z nowo przybyłym do miasta Evanem, olśniewającym przystojniakiem, marzeniem każdej nastolatki - także Jane. Wkrótce fabuła skomplikuje się dużo bardziej, poznamy krainę zwaną Nissilum i skryte w niej, zagrzebane sekrety. Lecz zanim to nastąpi... Muszę ocenić język, styl pisarski, konwencję. Czyli wszystko od strony technicznej. W ciągu całej książki kilka razy nastąpiła rotacja narracji, mogliśmy spojrzeć na świat oczami Luki, choć zdarzyło się to góra pięć razy. Były też ciekawe wtrącenia, wycinki. Czcionka średniej wielkości, ułatwia czytanie. Ogólnie pozycja bardzo ładnie wydana, szczególnie zachwyca mnie okładka. Co się tyczy pani Lee Monroe, mało uwagi poświęciła szczegółom i momentom kulminacyjnym, którym poświęcają uwagę dziewczyny. Na szczęście nie zaważyło to na mojej opinii, bo poza tym jej pióro bardzo przypadło mi do gustu. ,,Mroczne serce" jest lekturą skrywającą równie mroczne tajemnice. Wywołuje silne emocje, uzależnia czytelnika. Romantyczna historia wyjęta z baśni, tylko dla dojrzalszej widowni. Kolejna książka, którą polecam i do której warto zajrzeć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)