Z pamiętnika niemłodej już mężatki
Magdalena Samozwaniec

Bardzo interesująca notka biograficzna. Niesamowite pióro już nieżyjącej M.Samozwaniec, nie pozwala odczuć nam upływu lat. Mam wrażenie, jakby była napisana wczoraj. Czytając ją, niejednokrotnie dochodziła do mnie refleksja, - jak bogaci, wykształceni ludzie odbiegali cywilizacyjnie od reszty społeczeństwa. M.Samozwaniec mogłaby być moją prababcią. Otóż i tu kryje się as! Kto to słyszał, żeby w 1963 roku pisać "...bo tam jest największy parking, i na shopping idzie się piechotą, prawie tak jak Odeta de Crecy u Prousta, która pierwsza wprowadziła modę na walking..." Czy nasze prababcie były równie oświecone? Notki spisane z pikanterią. Bez udawanej pruderii. Emocje płyną jak rzeka. Czuć niesłychanie wielką miłość do ojca Kossaka. Wspomnienia o rodzinie pisane są z pietyzmem. Z książki można sporo dowiedzieć się również o ojcu M.Samozwaniec, słynnym malarzu Władysławie Kossaku. Niemało słów poświęconych jest też siostrze, Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej. Samozwaniec przypomina nam również o J Iwaszkiewiczu, Janie Styku, rodzinie Malczewskich, - opowiadając o swoich przeżyciach w których i oni uczestniczyli. Pozycja godna polecenia. Ulubione cytaty ; "...Jako satyryk odpowiedziałam aforyzmami; co to jest "młoda dziewczyna"? - piec, w którym powoli piecze się baba..."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)