Zmowa milczenia
Katarzyna Pisarzewska

Po "Zbiegu okoliczności" przyszedł czas na zmowę milczenia. I znów mamy połączenie kryminału z powieścią obyczajową. Czasami ciężko się czyta, bo i główna bohaterka jest niełatwa i autorce też-tak mi się wydawało- trudno było "ogranąć" Marię i jej problemy. Książka do polecenia na podróż i wakacje.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po opisie liczylam na troche bardziej " gęstą" i mroczniejszą atmosfere, książka idzie bardziej w kierunku powieści obyczajowej niż kryminału, ale czyta się ją dobrze, jednak w pamieci raczej nie zagosci na dlużej.mocne 4

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pisarzewska serwuje czytelnikowi połączenie kryminału z powieścią obyczajową (z naciskiem na to drugie). Maria Gajda, to sierżant sztabowy z komendy powiatowej policji- obecnie z ogoloną głową (efekt decyzji na kacu), samotna dusza, od zawsze nie dogadująca się z matką, bo mają za sobą burzliwą i pełną nieporozumień przeszłość. Z drugiej strony mamy sprawę (nie)typowego wypadku. Starszy z dwóch braci Terleckich przy powrocie do domu z koncertu zostaje potrącony przez samochód, zachowuje się po tym nietypowo, bo ukrywa się lesie przed karetką i na skutek obrażeń zmarł kilka godzin potem. Tak więc z wypadku robi się morderstwo, a że rodzina ofiary jest znana w tej małej miejscowości, policji będzie się patrzeć na ręce. Maria wprawdzie oficjalnie nie zajmuje się tą sprawą (sic!), ale zostaje poproszona, a potem odczuwa przymus, by sprawdzić pewne fakty, odkryć nieścisłości. Ale napotyka na zmowę milczenia, ostrożne dobieranie słów, głęboko skrywane konflikty. A według jednego z bohaterów lepiej drążyć po cichu...Powraca echo nierozwiązanego zabójstwa z przeszłości, pojawia się pewna teoria. Czego boją się pewni ludzie? Czytelnicy liczący na porywający kryminał mogą się srodze zawieść, natomiast sympatycy obyczajówki z wątkiem kryminalnym mogą po lekturze być całkiem zadowoleni. Minusem są fragmenty przestoju, nic nie wnoszące do wątku głównego, liczyłam także na bardziej gorętszą i gęstszą atmosferę i jakieś większe emocje. Plusem jest nienachalne ,,coś" między Marią a kolegą z pracy oraz trochę byłam zaskoczona udziałem pewnej osoby w sprawie. ,,Czasem z boku wszystko wygląda zupełnie inaczej niż w środku." ,,Zmowa milczenia" to historia o tym, że wiele można ukrywać z wielu powodów i mieć przez wiele lat na sumieniu milczenie; o bezsilności policji i braku dowodów na pewne zbrodnie. Pozycja na raz, raczej nie zachowa się w pamięci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Śmierć syna jednego z najbardziej wpływowych ludzi w miasteczku. Młoda, ambitna policjantka choć nie zajmuje się tym "wypadkiem" trafia na akta sprawy, która bezpośrednio się z nią wiąże. Grzebanie w przeszłości, zwłaszcza przeszłości ludzi wpływowych nie zawsze się opłaci. Na jaw wychodzą sprawy, które dotyczą również koleżanki po fachu. W tym całym zamieszaniu jednak znajdzie się czas na miłość.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gosztów i jego mieszkańców poznałam już podczas lektury poprzedniej książki tej autorki ,,Zbieg okoliczności". Lektura okazała się na tyle interesująca, że postanowiłam sięgnąć po ,,Zmowę milczenia". Młoda policjantka - Maria Gajda dalej zmaga się z demonami przeszłości, jednocześnie próbuje rozwikłać zagadkę chłopaka śmiertelnie potrąconego przez samochód. Prosta z pozoru sprawa łączy się z morderstwem sprzed laty. Książka interesująca, tym bardziej, że osadzona w naszych polskich realiach. Przeczytam z przyjemnością i czekam na kolejne tytuły pani Pisarzewskiej Podsumowując - polecam, warto przeczytać.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Tajemnice.. - jakże bardzo wszyscy Mamy ich dość i jednocześnie jak bardzo wszyscy je uwielbiamy. Ta pozorna sprzeczność ma wbrew zdrowemu rozsądkowi swój sens, gdyż tak naprawdę nienawidzimy tajemnic innych, zaś lubujemy się w tych Naszych, własnych. Cóż taki jest już ten świat i taka jest już natura człowieka, który chciałby wszystko wiedzieć, nie dzieląc się przy tym wiedzą o sobie samym z nikim innym. I choć bez tajemnic świat z pewnością byłby miejscem lepszym i bardziej prawym.., ale za to jakże nudnym! Na szczęście, jest jak jest i wciąż lubujemy się w tworzeniu, odkrywaniu i poznawaniu tajemnic wszelakich drugiego człowieka.., które czasami jednak mogą okazać się tyleż interesujące, co i niebezpieczne..O  takich tajemnicach mówi najnowsza powieść Katarzyna Pisarzewskiej - "Zmowa milczenia".

 

 Książka opowiada o jednym z tysięcy polskich miasteczek, w którym czas i życie zdają się płynąc swoim niczym nie zaprzątanym powolnym rytmem..Gosztowo to malutka podwarszawska miejscowość, w której to pory roku wyznaczają święta kościelne i prace rolne. Miejscowość, w której to centralnym punktem są Kościół, sklep, szkoła i kilka blokowisk. Wreszcie miejscowość, w której to mieszkańcy dzielą się na tych, którzy  chcieliby by wyjechać do większego miasta za pracą i lepszym życiem, oraz na tych którym jest już wszystko jedno, gdyż inaczej żyć po prostu nie potrafią. I w tym oto spokojnym i nudnym miasteczku wydarza się coś, co całkowicie odmieni życie jego mieszkańców. Owym "czymś" jest śmierć młodego chłopaka, której to zagadkowe okoliczności budzą wątpliwości jak i niepokój..Przed rozwiązaniem tej zagadkowej sprawy staje policjantka - Maria Gajda, której to zadaniem będzie nie tylko rozwikłanie okoliczności śmierci mężczyzny, ale także poznania największej tajemnicy mieszkańców Gosztowa..

 

 Literacka propozycja Katarzyny Pisarzewskiej to doskonałe połączenie trzech gatunków literackich -  kryminału, thrillera i powieści obyczajowej, które to wspólnie tworzą niezwykle pasjonującą i barwną historię. Czytając tę książkę nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że jest to niezwykle inteligentna wyprawa literacka, w którą to dajemy się porwać autorce nie do końca świadomi tego, czego po niej możemy się spodziewać. A spodziewać możemy się naprawdę wiele, że tylko wystarczy wspomnieć o niezwykle mądrze prowadzonym wątku kryminalnym, całej gamie intrygujących postaci czy też bardzo realistycznym, ale i w jakiś sposób zaskakującym, obrazie małomiasteczkowej Polski. I dziś, mając już kres owej wyprawy za sobą, mogę z całą pewnością stwierdzić, że naprawdę było warto i tylko szkoda, że owa podróż dobiegła już końca..Na szczęście znając dotychczasowe dokonania autorki, intuicja podpowiada Mi, że na kolejną powieść Katarzyny Pisarzewskiej nie będziemy musieli czekać zbyt długo..:)

 

 Jeśli chodzi o samą fabułę książki, to początkowo wydaje się ona idealnie wkomponowywać w doskonale sprawdzony już scenariusz, w którym to w małej społeczność dochodzi do zbrodni, zaś starający się dociec prawdy główny bohater, musi zmagać się z zasłoną milczenia tutejszych mieszkańców. I w zasadzie ogólnie tak można by streścić główne założenia tej historii, z tym jednym małym wyjątkiem, iż  główną bohaterką jest kobieta, zmagająca się z własnym życiem, które delikatnie rzec ujmując, jest "pogmatwane". Myślę, że chyba najlepszym posunięciem ze strony autorki było właśnie to, iż  wątek kryminalny przeplata się tutaj z wątkiem stricte obyczajowym, czyniąc ów powieść czymś innym, niepowtarzalnym, nie szablonowym, w kontekście typowej literatury kryminalnej. Ważne przy tym jest to, iż zarówno historia o zbrodni i związanym z nią dochodzeniu jak i również wątki obyczajowe z życia komisarz Marii Gajdy i jej najbliższych, stoją na równie wysokim poziomie, nie doprowadzając przy tym do sytuacji, iż owe "życiowe" fragmenty pełnią jedynie rolę tekstowego wypełniacza, służącego podtrzymywaniu atmosfery niepewności i wyczekiwania w związku z stopniowym dochodzeniem do finału kryminalnej rozgrywki. Otóż każdy z tych wątków jest tutaj ważny, ma swoje uzasadnienie i najprościej rzecz ujmując - jest interesujący dla czytelnika.

 

 Książka ta, poza tym iż jest rasowym kryminałem, opowiada przede wszystkim o skomplikowanych  relacjach międzyludzkich, którym to centralnym motywem są relacje głównej bohaterki z jej matką, która przez całe życie ingerowała, by nie rzec sterowała, życiem swojej córki. Relacje, które można określić mianem toksycznych, trudnych, a nawet chorych. Interesujące jest to, iż śledzimy ów związek rodzinny z perspektywy ofiary, czyli Marii, która to stara się przeciwstawić swojej apodyktycznej matce, choć nie do końca jej wychodzi..To bardzo interesujące, mądre ale i smutne spojrzenie na dramat rozgrywający się w czterech ścianach, nie tylko na kartach tej powieści, ale także i w tysiącach polskich domach. Podobna sytuacja odnosi się także do innych, drugoplanowych bohaterów opowieści, czyli mieszkańców tej małej miejscowości. Ludzi, dla których takie wartości jak rodzina, sprawiedliwość, miłość i los drugiego człowieka, przybierają bardzo specyficzne znaczenie.. Katarzyna Pietrzykowska to niezwykle inteligentna obserwatorka rzeczywistości, która wplata pomiędzy fikcyjne wątki fabuły, uniwersalne prawdy i problemy, które to  towarzyszą każdemu człowiekowi.

 

 "Zmowa milczenia" to bardzo dobra powieść kryminalno - obyczajowa, która porwie czytelników bez reszty. I choć nie znajdziemy tu wielu efektownych scen rodem z amerykańskiego kina sensacyjnego, to i tak fabuła tej opowieści nie pozwoli Nam się nudzić choćby przez najkrótszą chwilę. Wartością tej książki jest bowiem niesamowity klimat małomiasteczkowej społeczności, spowitej w mgle tajemnicy sprzed lat, której to poznanie może stanowić śmiertelne niebezpieczeństwo dla tych, którzy się tego podejmą. I choć nie życzę nikomu wyprawy do takiego miasteczka w rzeczywistości, to jak najbardziej zachęcam wszystkich do literackiej podróży do Gosztowa, które to czeka na Was "z otwartymi rękoma " na kartach niniejszej książki..

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jeśli chodzi o "Zmowę milczenia", książka jest świetna. Opowieść Pisarzewskiej jest doskonale wyśrodkowane pomiędzy "zbyt przerażającym" thrillerem a lekka obyczajową historia o polskiej prowincji. Książka była pisana bardzo niedawno, bo tłem historycznym są wydarzenia polityczne, które pamięta się z nagłówków całkiem jeszcze świeżych gazet. Co się dzieje? Maria Gajda ma dotrzeć do szczegółów wydarzenia, które wstrząsnęło cała miejscowością - doszło do wypadku, w którym śmiertelnie ranny został młody chłopak, syn bardzo wpływowych rodziców. Jako czytelnicy uczestniczymy w kolejnych etapach śledztwa. Główna bohaterka nie jest do kona szczęśliwa, ale chyba właśnie dlatego z nią sympatyzujemy. Trzymamy kciuki za jej powodzenie w życiu prywatnym i unormowanie się stosunków z mama. Ogromnym plusem Zmowy jest humor, którym autorka rozładowuje przyciężkawa atmosferę.Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)