Na szali Losu. Autobiografia
Jerzy Pietrkiewicz

"Wyobraźnia poety jest chciwa i podejrzliwa, chce nazwać niewidzialne, ponieważ ma wrażenie, że rzeczy lub wydarzenia poza zasięgiem naszych ludzkich zmysłów powinny być jakoś nazwane." Zawsze z ogromnym zainteresowaniem sięgam po autobiografie osób, o których zdecydowanie za mało wiem lub nie potrafię nic bliższego powiedzieć czy przytoczyć. Bardzo lubię ogarniające czytelnika intensywne wrażenie, że w miarę zapoznawania się z losami autorów, stają się oni bliscy naszym myślom. Przejmują na czas czytania książki, a często nawet i dłużej, rolę mentora, dzielącego się zdobytą wiedzą o barwnym życiu, indywidualnych doświadczeniach, ciekawą perspektywą spojrzenia na przeszłość i własny dorobek zawodowy. Fascynująco obserwuje się relacje z napotykanych na ich ścieżce życia ludzi, którzy z różnych powodów nabierają wyjątkowego i szczególnego znaczenia. Chętnie zagłębiamy się w kolejne przybliżenia zewnętrznego świata i unikalnych czasów, w których przyszło im funkcjonować. I tak właśnie jest w przypadku tej zajmującej publikacji, wypełnionej istotnymi z perspektywy serca i pamięci aspektami, interesującymi wzmiankami o wydarzeniach wychwyconych z szeregu innych, refleksjami o emocjonującym, intrygującym i urzekającym wymiarze. To co bliskie, ważne, kluczowe, cenne, kształtujące człowieka i pozostawiające w nim trwały ślad, z jakiegoś powodu zapadające głęboko w pamięć. Wspaniała mieszanka wybranych fragmentów, skrawków, wzmianek, obrazów, słów, klisz ludzi, przedmiotów i miejsc. Wnikliwie, przyjemnie i z sentymentem śledzi się zapiski, wspomnienia i przemyślenia. Skłaniają do refleksji, mocno wzbogacają wewnętrznie, ukazują możliwe kierunki życiowych dróg, inspirują do poznawania świata, uczą szacunku wobec życia i drugiego człowieka. Zdecydowanie warto sięgnąć po tę książkę, spore wrażenie wywołuje przenikliwość i błyskotliwość, w jakim została napisana, bardzo elegancka, wręcz literacka narracja, z łatwością przemawiająca do czytelnika, wprowadzająca w rzeczywistość, której już nie ma, a jednak możliwą do wydobycia ze wspomnień świadków. Pełna paleta smaków, kolorów i zapachów, które na trwałe zespoliły się z życiem, nadawały mu unikalności, ważności, wyczekiwania lub spełnienia. Jerzy Pietrkiewicz, poeta, powieściopisarz, tłumacz, historyk literatury, w malowniczy sposób odsłania swoje losy, od lat dwudziestych do pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Dzieciństwo naznaczone dobrzyńskim klimatem, wspomnienia bliskich, wcześnie utraconych rodziców, realia życia ówczesnej wsi, szkolne anegdoty, pierwsze próby poetyckie. Młodzieńczy pobyt w Warszawie, zatrudnienie w charakterze asystenta redaktora literackiego w dzienniku, lata wojenne, podróż do Francji, a później Anglii, studia na uniwersytecie w St. Andrews, powojenne czasy, doktorat anglistyki, pobyt w Hiszpanii, zwieńczona sukcesem praca nad powieścią "Sznur z węzłami". bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)