Opowieści połabskie
Robert F. Barkowski

Zbiór opowiadań Roberta F. Barkowskiego, osadzonych w średniowieczu w regionie o którym, jak przypuszczam, niewielu ludzi słyszało, podobnie jak ja. Historie są fikcyjne, aczkolwiek znaleźć w nich można prawdziwe postacie historyczne.
Opowiadania różnią się tematycznie, więc fabularnie książka wygląda bardzo korzystnie. Jest to niezwykła książka, bo i opowieści bardzo codzienne, dotyczące prozy życia są niezwykle zajmujące jak i te, w których rozprawiają się ze sobą książęta i władcy, a wszystko w stylu niecodziennym, dawnym, doskonale obrazującym epokę wydarzeń i ówczesne realia.

Region Połabia jest kluczowym elementem tej książki, więc wszelkie wydarzenia i ludzie mają związek z tą częścią terytorium. Tragiczne, wzruszające i zabawne wydarzenia są w stanie zadowolić nawet tych, którzy nie pałają wielkim uczuciem do historii, bo tutaj, poznawanie wydarzeń jest wpisane w ciekawość czytelnika odnośnie kolei losu bohaterów.

Zajmująco, żywo i różnorodnie opisuje zdarzenia, które są przez to ciekawe, bo są namiastką tego, jak to mogło być... Ale właściwie, niektóre z opowiadań bez problemu wpisałyby się w aktualne czasy, ale to już taki mój osobisty wniosek. Dialogi w opowiadaniach to jedna z zalet utworu. Taką formę edukacji to ja biorę w ciemno, bo książkę określiłabym mianem, chyba trafnie, literatury pięknej, która nie tylko uczy, ale sprawia czytelniczą przyjemność. Taka uczta w iście historycznym stylu, w niecodziennej odsłonie, w niebanalnym stylu za którą serdecznie dziękuję pisarzowi.