Pożegnalny ukłon
Arthur Conan Doyle ;

Sherlock jak zwykle w formie. Kolejna porcja interesujących przypadków. Niektóre opowiadania ciut słabsze, bardziej przewidywalne. Może to kwestia znajomości wcześniejszych przygód detektywa i pewnych schematów. Niemniej dla fanów jest to lektura obowiązkowa. Lektor klasa.

Zbiór najciekawszych z całej serii opowiadań.

Ósma książka opisująca przygody Sherlock Holmesa wpasowuję się doskonale do całości jego przygód, wyróżnić tu muszę na plus dwa opowiadania: pierwsze „umierające detektyw” gdzie pomimo tego, że z góry można było rozszyfrować cały bieg sprawy czyta się je bardzo przyjemnie a drobne detale które zostają jeszcze do odgadnięcia są miłymi smaczkami i drugie „pożegnalny ukłon – epilog” gdzie cała intryga polityczna przestawiająca chęć przejęcia przez Niemcy tajnych informacji wojskowych Wielkiej Brytanii gdzie na scenie pojawiają się Von Bork oraz baron Von Herling i wyczekiwanie tego pierwszego na pojawienie się swojego człowieka Altamont-a z informacjami o sygnalizacji morskiej i muszę przyznać, że przypuszczałem iż nasz tytułowy bohater pojawi się w innej roli niż miało to miejsce w opowiadaniu. Na koniec muszę wspomnieć o małym deja vu jakie miałem czytając początek opowiadania „kartonowe pudełko” gdyż ten sam kilkanaście akapitów wstępu występowało w opowiadaniu „ pacjent” ujętym w zbiorze „Wspomnienia Sherlock Holmesa” chwila szukania w internecie dała mi rozwiązanie tej zagadki gdyż jak podają, źródła pierwotnie wstęp ten istniał w opowiadaniu „Kartonowe pudełko” lecz ze względu iż w zbiorze jaki ukazał się opowiadanie te zostało pominięte wstęp z niego został wykorzystany w wspomnianym już wcześniej opowiadaniu „pacjent”