Straceni
Jack Ketchum

Co tu dużo mówić.., nauczony wieloletnim doświadczeniem wiem, że sięgając po kolejną książkę autorstwa Jack Ketchuma na pewno się nie zawiodę, a najbliższe dni będą dla mnie solidną porcją doskonałej rozrywki i wielu niezapomnianych chwil. Tak było i tym razem, gdy do moich rąk trafiła książka "Straceni". Powieść przedstawia historię dwóch nastoletnich dziewczyn - Elis i Lisy, które to w jeden z letnich dni 1956 roku rozbijają obóz na polu kempingowym. Sielankowy wakacyjny nastrój zostaje brutalnie przerwany za sprawa miejscowego socjopaty - Raya, który wraz z grupą przyjaciół postanawia się zabawiać kosztem dziewcząt, wciągając je w brutalna grę, która kończy się morderstwem. Bezkarni, mimo popełnionej zbrodni i upływy kilku lat, nadal terroryzują najbliższa okolicę, mając sobie za nic prawo i władze..Jednak pojawia się ktoś - policyjny detektyw, dla którego celem życia staje się udowodnienie sprawcom tej okrutnej zbrodni i wymierzenie sprawiedliwości.. Książka Ketchuma to inteligentna i doskonale napisana opowieść o tym, jak bardzo okrutnym i bezlitosnym stworzeniem może stać się człowiek. Napięcie, które emanuje z każdej strony powieści, stopniowo rośnie zbliżając czytelników do zaskakującego finału. Przy lekturze tejże powieści nie sposób nie zastanawiać się, wraz z głównymi bohaterami, czym jest człowieczeństwo, kiedy zacierają się granice między tym co ludzkie i moralne, a tym co zwierzęce. Ta książka zmusza do refleksji i przemyśleń, co dodaje jej niewątpliwie kolorytu. Zdecydowanie jest to powieść dla wszystkich fanów mocnej literatury, ale jednocześnie ambitnej i dojrzałej. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja dzieje się w latach 60 - tych. Na polu biwakowym zostają zamordowane dwie dziewczyny. Robi to zdegenerowany młody chłopak, ot tak, dla rozrywki. Mija kilka lat, a morderca wciąż jest na wolności. Detektyw Schilling wie doskonale kto to zrobił, tylko musi znaleźć sposób by przyszpilić winnego. Ray w tym czasie kręci z trzema dziewczynami na raz. Ale biada tej, która go zignoruje... Każdy rozdział książki jest napisany z punktu widzenia innego bohatera. Raz jest to detektyw, raz któraś z upatrzonych dziewczyn Reya, czy nawet zwierzak - kotka. Nie ma tu porywającej akcji. Raczej rozwija się spokojnym rytmem. Rozpędu nabiera dopiero z końcem książki. Miałam dużą satysfakcję z zakończenia i tego, co na sam koniec spotkało Reya. Ogólnie książka ciekawa, czyta się szybko, ale nie rewelacyjna. Nie ma w niej tajemniczego przestępcy, od samego początku wiemy kim jest ten zły. Raczej analizujemy jego psychikę i czekamy, by zobaczyć do czego może być jeszcze zdolny.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pierwszy raz spotkałam się z tym autorem w książce "Dziewczyna z sąsiedztwa". Pamiętam, że byłam wtedy zachwycona i nie mogłam się doczekać aż przeczytam jeszcze coś tego pana. Wybór padł na "Straconych". Oczekiwałam mocnego horroru, a jak było w rzeczywistości? W 1965 roku dochodzi do zabójstwa dwóch młodych kobiet. Odpowiedzialny za to jest Ray Pye, który dla rozrywki i z ciekawości zabija je. Oprócz niego udział w tym wszystkim bierze Tim Bess i Jennifer Fitch. Parę lat później sprawcy nadal są na wolności i cieszą się życiem. Jednak detektyw Charlie Schilling wie, że Ray jest mordercą i chce za wszelką cenę, by poniósł on karę za swoje czyny. Spodziewałam się dobrego, mocnego horroru, chciałam poczuć strach, mieć gęsią skórkę. Niestety nic z tego. Zawiodłam się bardzo, bo spodziewałam się czegoś w stylu " Dziewczyny z sąsiedztwa", gdzie bałam się tego, co spotka mnie na następnej stronie. "Straceni" to tak naprawdę żaden horror, a raczej thriller psychologiczny. Akcja rozwija się bardzo powoli, jest dopracowana, coraz lepiej poznajemy bohaterów. Książka jest wciągająca, a postać zabójcy przeraża. Autor bardziej skupił się nad ukazaniem czytelnikowi postaci psychopatycznego mordercy. Facet budzi strach, jest nieobliczalny, lubi kobiety, jest kłamcą, ma przerośnięte ego. Po wielu porażkach związanych z kobietami coś w nim pęka... Pozostali bohaterowie również są świetnie dopracowani, niebanalni. Ciężko mi ocenić tę książkę bo jako thriller psychologiczny byłaby całkiem dobra, ale jako horror beznadziejna. Jestem ciekawa innych książek autora i mam nadzieję, że okażą się lepsze pod względem uczucia strachu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)