Obrazy życia - wiersz

Nad ziemią, w błękitnym niebie

Anioł z Bogiem po galerii chodzi.

Stwórca pokazuje swoich ludzi i samego Siebie,

Nagle przystanął i dobremu duchowi tak radzii:

"Aby tych dwoje poznało smak życia,

podaruj im czas razem bycia.

Ukaż tym dwojgu, również moment złego

tak czuć się mają jak poznają kogoś kochanego,

Niech zostaną przez los oszukani.

Razem będą i w uczuciu i w przyjaźni

czasem również mają żyć w bojaźni

Gdy już znajdą siebie i gdy już będą u siebie,

On niech nie wie ile ma w sobie racji...

Ona niech będzie pełna gracji.

Anioł spochmurniał dość wcześnie

jakby odnalazł zło w Boskim śnie,

Zastanawiał się dlaczego i po co

Wszechmocny ich zastawia ziemską przemocą...

Dlaczego On i Ona wypiją tęsknoty czarę goryczy

kiedy miłość chce użyczyć swej słodyczy?

Kiedy odnajdą na wzajem siebie

nie będą się czuć jak w boskim niebie..

Gdy już Anioł na ziemię poleciał

Gromem błysło całe niebieskie sklepienie

Bóg wszystko już wiedział,

Diabeł też powędrował na ziemie...